KISA ÜRÜN BİLGİSİ1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

VENLADEP XR 150 mg mikropellet kapsül

2. KALİTATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİMEtkin madde:

Her bir kapsül 150 mg venlafaksine eşdeğer, 169.75 mg venlafaksin hidroklorür içerir.

Yardımcı madde(ler):

Sukroz.......................83,54
Şeker pelletleri.............216,05
Yardımcı maddelerin tam listesi için 6.1'e bakınız.

3. FARMASÖTİK FORM

Uzatılmış salimli kapsül
Kırık beyaz renkli küresel pelletler içeren, opak kızıl kahve renkli sert jelatin kapsüllerdir.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER4.1. Terapötik endikasyonlar

VENLADEP XR,
- Majör depresyonun tedavisinde,
- Majör depresyonun nüksünün ve yeni epizodlann engellenmesinde,
- Yaygın anksiyete bozukluğu (YAB) tedavisinde,
- Sosyal fobi tedavisinde,
- Agorafobi ile birlikte veya agorafobi olmaksızın görülen panik bozukluğu tedavisindeendikedir.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekliPozoloji/uygulama sıklığı ve süresi:

Majör depresyonda tavsiye edilen başlangıç dozu günlük 75 mg VENLADEP XR'dır. 75 mg'lık günlük başlangıç dozuna cevap vermeyen hastalar, günde en fazla 375 mg'lık dozdanyarar görebilirler. Yaygın anksiyete bozukluğunda tavsiye edilen başlangıç dozu günlük 75 mgVENLADEP XR'dır. 75 mg'lık günlük başlangıç dozuna cevap vermeyen hastalar, günde enfazla 225 mg'lık dozdan yarar görebilirler. Sosyal fobide tavsiye edilen doz günlük 75 mgVENLADEP XR'dır. Daha yüksek dozların ilave yarar sağladığına dair bir kanıtbulunmamaktadır. Bununla birlikte, 75 mg'lık günlük başlangıç dozuna cevap vermeyenhastalarda dozun günde en fazla 225 mg'a çıkan İması düşünülebilir. Panik bozukluğundatavsiye edilen doz 7 gün, günde 1 kez 37.5 mg VENLADEP XR'dır. Daha sonra doz günde 75mg'a yükseltilmelidir. Günde 75 mg'lık doza cevap vermeyen hastalar, günde en fazla 225mg'lık dozdan yarar görebilirler.
Doz artışları yaklaşık 2 haftalık veya daha fazla aralıklarla yapılmalıdır, ancak 4 günden kısa aralıklarla yapılmamalıdır.

Uygulama şekli:

VENLADEP XR'ın yemek ile birlikte alınması tavsiye edilir. Her kapsül bütün olarak sıvıyla yutulmalıdır. Kapsül bölünmemeii, ezilmemeli, çiğnenmemeli veya suya karıştırılmamalıdır.VENLADEP XR günde bir kez ve aşağı yukarı aynı saatlerde (sabah ya da akşam) alınmalıdır.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek/karaciğer yetmezliği

Böbrek ve/veya karaciğer yetmezliği olan hastaların düşük dozda venlafaksin almaları gerekir. Glomerüler fıltrasyon hızı 10-70 ml/dakika olan hastalarda venlafaksinin toplam günlük dozu% 25-50 oranında azaltılmalıdır. Hemodiyaliz hastalarında venlafaksinin toplam günlük dozu% 50 oranında azaltılmalıdır. Klirens hastadan hastaya değişebileceğinden kişiye göre dozayarlaması gerekebilir.
Hafif ile orta derecede karaciğer yetmezliği olan hastalarda venlafaksinin toplam günlük dozu % 50 oranında azaltılmalıdır. Bazı hastalar için % 50'den fazla doz azaltılması uygun olabilir.Klirens hastadan hastaya değişebileceğinden kişiye göre doz ayarlaması gerekebilir.

Pediatrik popülasyon

18 yaşın altındaki çocuklarda venlafaksinin kullanımına bağlı yeterli deneyim yoktur (Bkz. "Özel kullanım uyarılan ve önlemleri", "Pediatrik Kullanım").

Geriatrik popülasyon

Yaşlı hastalarda, yalnızca yaşlanndan dolayı mutad dozda ayarlama yapılması tavsiye edilmez.

Devam tedavisi

Depresyonun nüksünün ve yeni epizodlann engellenmesi için gerekli doz, başlangıç tedavisinde olduğu gibi günde 1 kez 75 mg VENLADEP XR'dır.
Doktor, her hastada uzun-dönem venlafaksin tedavisinin yarannı periyodik olarak değerlendirmelidir. Akut majör depresyon vakalannın, birkaç ay veya daha uzun süre ilefarmakolojik tedavi gerektirdiği genellikle kabul edilmektedir. Venlafaksinin uzun süreli (12aya kadar) depresyon tedavisinde etkinliği gösterilmiştir. Anksiyete, Sosyal Fobi ve PanikBozukluğu tedavisinde 6 aya kadar etkinliği gösterilmiştir.

Venlafaksinin kesilmesi

İlacın aniden kesilmesinden kaçınılmalıdır. Kesilme reaksiyonları riskini azaltmak için, venlafaksin tedavisi kesilirken doz en az 1 - 2 haftalık periyodlarla kademeli olarakazaltılmalıdır. Dozun azaltılması veya tedavinin kesilmesi sonrası kesilme reaksiyonlarımeydana gelirse, daha önce reçetelenmiş doza dönülmesi düşünülebilir. Ardından dozazaltılmasının daha yavaş şekilde yapılması tavsiye edilir.

4.3. Kontrendikasyonlar

VENLADEP XR, venlafaksine veya formülasyondaki maddelerin herhangi birine aşın hassasiyeti olduğu bilinen hastalarda kontrendikedir.
Monoamin oksidaz inhibitörleri (MAOI) ile birlikte kullanımı kontrendikedir (Bkz. "Özel kullanım uyarılan ve önlemleri").
MAOI tedavisinin kesilmesinden sonra en az 14 gün geçmeden venlafaksin tedavisine başlanmamalıdır. Herhangi bir MAOI kullanımına başlamadan en az 7 gün önce venlafaksinkullanımına son verilmelidir (Bkz. "Özel kullanım uyarıları ve önlemleri" ve "Diğer tıbbiürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri").

MAOI kullanımının kesilmesinin hemen ardından venlafaksin kullanımına başlanması ve venlafaksin kullanımının kesilmesini takiben hemen MAOI kullanımına başlanmasıile bazıları ciddi olan advers reaksiyonlar bildirilmiştir. MAOI ve venlafaksine benzerfarmakolojik özellikleri olan diğer antidepresanlarla birlikte veya ardarda kullanım iletremor, bulantı, kusma, miyoklonus, aşırı terleme, yüzde kızarıklık, baş dönmesi,nöroleptik malign sendroma benzeyen hipertermi, nöbet ve ölüm bildirilmiştir. Buyüzden, VENLADEP XR, MAOI ile birlikte veya MAOI tedavisinin kesilmesini takipeden 14 gün içinde kullanılmamalıdır. VENLADEP XR kullanımına son verildiktensonra bir MAOI'ne başlamadan önce en az 7 gün geçmelidir.

MAOI kullanımının kesilmesi ile VENLADEP XR tedavisine başlanması arasındaki zaman aralığıyla ilgili yukarıda bahsedilen öneriler irreversibl MAOI düşünülerek yapılmıştır.Reversibl MAOI olan moklobemid kullanımının kesilmesi ve VENLADEP XR tedavisinebaşlanması arasında geçmesi gereken zaman 14 günden az olabilir. Ancak, MAOI ile ilgiliyukarıda bahsedilen advers reaksiyonların riskinden dolayı moklobemidten VENLADEP XRtedavisine geçerken yeterli bir zaman aralığı verilmesi sağlanmalıdır. Moklobemidinfarmakolojik özellikleri ve hastanın kişisel değerlendirilmesi göz önünde tutularak uygun birarındırma dönemi uygulanmalıdır.
MAOI ile selektif serotonin geri alım inhibitörleri (SSRI'ler) veya trisiklik antidepres ani arın birlikte kullanılması ile de benzer etkileşim ve advers reaksiyonlar bildirilmiştir.
Venlafaksin ile tedavi edilen tüm hastalar klinik durumun kötüleşmesi ve intihara yatkınlık bakımından uygun şekilde izlenmeli, gözlem altında tutulmalıdır. Hastalar, aileleri vehastaların bakımını üstlenen kişiler, özellikle tedavinin başlangıcında veya toplam doz veyadozaj sıklığında herhangi bir değişiklik olması durumunda anksiyete, ajitasyon, panik atak,uykusuzluk, irritabilite, hostilite, saldırganlık, impulsivite, akatizi (psikomotor huzursuzluk),hipomani, mani, beklenmedik davranış değişiklikleri, depresyonun kötüleşmesi ve intihardüşüncesi ortaya çıkmasına karşı hazırlıklı olmaları konusunda cesaretlendirilmelidirler.Özellikle depresif hastalarda, intihara teşebbüs etme riski göz önünde bulundurulmalıdır ve dozaşım riskini azaltmak için iyi hasta yönetimi prensibi çerçevesinde hastaya olabilecek en azmiktarda ilaç verilmelidir (Bkz. "Pediatrik kullanım" ve "İstenmeyen etkiler")
İntihar, depresyon ve belirli bazı psikiyatrik bozuklukların bilinen bir riskidir ve bu bozukluklar kendi başlarına intihar eğiliminin habere i sidirler. Antidepresan ilaçların (S SRİ ve diğerleri)kısa dönem plasebo kontrollü çalışmalarının toplu analizleri, bu ilaçların majör depresyon vediğer psikiyatrik bozukluklara sahip çocuklar, adölesanlar ve genç yetişkinlerde (18-24 yaşlar)intihar eğilimi riskini artırdığını göstermiştir. Kısa dönem çalışmaları 24 yaşın üstündekiyetişkinlerde plasebo ile karşılaştırıldığında antidepresanlar ile intihar eğilimi riskinde bir artışgöstermemiştir; 65 yaş ve üstündeki yetişkinlerde plasebo ile karşılaştırıldığındaantidepresanlar ile intihar eğilimi riskinde azalma olmuştur.
Epidemiyolojik çalışmalarda, venlafaksinin de dahil olduğu serotonin geri alım inhibitörlerini kullanan hastalarda kemik kırığı riskinde artış gözlenmiştir. Bu riske yol açan mekanizma tamolarak anlaşılamamıştır.
Diğer serotoneıjik ajanlarla olduğu gibi, venlafaksinin özellikle serotoneıjik ilaçlarla (SSRTlar, selektif noradrenalin geri alım inhibitörleri (SNRI) ve 5- hidroksitriptamin reseptör agonistleri(triptanlar), fentanil, dekstrometorfan, tramadol, tapentadol, meperidin, metadon, pentazosindahil), serotonin metabolizmasını etkileyen ilaçlarla (MAOI'ler ör. metilen mavisi dahil) veyaantipsikotikler ya da diğer dopamin antagonistleri ile birlikte uygulanması durumundapotansiyel olarak yaşamı tehdit edici serotonin sendromu veya Nöroleptik Malign Sendrom(NMS) benzeri reaksiyonlar meydana gelebilir. Serotonin sendromu semptomları arasındamental durum değişiklikleri (ör. ajitasyon, halüsinasyonlar ve koma), otonom dengesizlikler(ör. taşikardi, kan basıncında dalgalanmalar ve hipertermi), nöromüsküler değişiklikler (ör.hiperrefleksi, koordinasyon bozukluğu), ve/veya gastrointestinal semptomlar (ör. bulantı,kusma ve diyare) sayılabilir. Serotonin sendromu, en şiddetli şekilde, potansiyel olarak vitalbulgularda hızlı dalgalanma ve mental durum değişiklikleri ile birlikte hipertermi, kaslardarijidite, otonom dengesizlikle karakterize olan NMS'ye benzer şekilde ortaya çıkabilir (Bkz."Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri").
Venlafaksinin serotoneıjik ve/veya dopaminerjik nörotransmiter sistemlerini etkileyebilen diğer ajanlarla birlikte kullanılmasının klinik olarak gerekli olması halinde hastanın, özellikletedavinin başlatılması ve doz artırımları sırasında dikkatle izlenmesi önerilir.
Venlafaksinin serotonin öncülleri (triptofan ürünleri gibi) ile birlikte kullanılması önerilmemektedir.
Venlafaksin tedavisi ile konvülsiyonlar görülebilir. Tüm antidepresanlar gibi VENLADEP XR, daha önce konvülsiyonlar görülmüş hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Hastalar kızarıklık, ürtiker veya benzer bir alerjik reaksiyon görüldüğünde doktorlarına bildirmeleri konusunda uyarılmalıdırlar.
Dehidrate veya sıvı kaybı olan hastalarda venlafaksin kullanımı ile hiponatremi ve/veya uygunsuz antidiüretik hormon salgılanması sendromu (SIADH) görülebilir. Yaşlı hastalar,diüretik kullanan hastalar ve başka bir nedenle sıvı kaybı olan hastalar bu durum için dahabüyük risk altında olabilirler.
Özellikle madde kötüye kullanımı ve bağımlılık öyküsü olan hastalarda suistimal riski vardır. Bu nedenle VENLADEP XR kullanımı sırasında tolerans gelişimi, doz arttınmı veya ilaçalışkanlığı gibi venlafaksinin yanlış ve kötüye kullanım belirtileri gözlenmelidir.
Orta şiddette veya ciddi renal yetmezlik veya karaciğer sirozu olan hastalarda, venlafaksin ve aktif metabolitlerinin klirensi azaldığından bu maddelerin eliminasyon yarı ömrü uzar. Budurumda düşük doz gerekli olabilir.
Venlafaksin, geçmişinde miyokard enfarktüsü veya stabil olmayan kalp hastalığı kalp yetmezliği, koroner arter hastalığı, QT aralığında uzama dahil EKG bozuklukları ve elektrolitdengesizliği olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Tanısı konmuş veya şüpheli konjenital uzamış QT sendromu veya Torsades de Pointes hastalarında kullanımından kaçınılmalıdır.
Venlafaksin ile tedavi edilen bazı hastalarda kan basıncında doza bağlı artışlar gözlenmiştir. Pazarlama sonrası kullanımda acil tedavi gerektiren kan basıncı artışları gözlemlenmiştir.Venlafaksin alan hastalar için kan basıncı ölçümü tavsiye edilir. Kan basıncı artışı ile durumutehlikeye girebilecek hastalarda dikkatli olunmalıdır.
Özellikle yüksek dozlar ile kalp atım hızında artmalar oluşabilir. Buna bağlı olarak olumsuz etkilenebilecek hastalığı olanlarda ilaç dikkatli kullanılmalıdır.
Venlafaksin ile bağlantılı olarak midriyazis oluşabilir. Göz içi tansiyonu artmış olan veya akut dar açılı glokom (açı kapanması glokomu) riski taşıyan hastaların yakından izlenmesi tavsiyeedilir.
Venlafaksin dahil antidepresan kullanan ruhsal bozukluğu olan hastaların küçük bir kısmında mani/hipomani oluşabilir. Diğer antidepresanlarda olduğu gibi venlafaksin, geçmişinde bipolarbozukluk hikayesi bulunan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Venlafaksin dahil antidepresan kullanan hastaların ufak bir kısmında, doz azaltımı veya kesilmesi sırasında, agresyon görülebilir. Diğer antidepresanlarda olduğu gibi venlafaksin,agresyon hikayesi olan hastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
SSRI'lar trombosit agregasyonu ile ilgili bozukluklara sebebiyet verebilir. Venlafaksin ile deri ve mukoza kanaması ve gastrointestinal hemorajiden yaşamı tehdit edici hemorajiye kadarkanama anormallikleri bildirilmiştir. Diğer serotonin geri alım inhibitörleri gibi venlafaksin de,antikoagulan ve trombosit inhibitörü alanlar da dahil olmak üzere, kanamaya eğilimi olanhastalarda dikkatli kullanılmalıdır.
Venlafaksin tedavisinin fentermin dahil, zayıflatıcı ajanlarla kombine kullanımında güveni i ligi ve etkinliği kanıtlanmamıştır. Venlafaksin hidroklorür ve zayıflatıcı ajanların beraber kullanımıönerilmemektedir. Venlafaksin hidroklorür tek başına veya diğer ürünlerle kombinekullanımda zayıflatmada endike değildir. Belirgin kilo kaybı, özellikle normal vücut ağırlığınınaltında olan depresif hastalarda, VENLADEP XR tedavisinin istenmeyen sonucu olabilir.
Plasebo kontrollü klinik çalışmalarda, en az 3 ay venlafaksin ile tedavi edilen hastaların % 5.3'ünde serum kolesterol düzeylerinde artış izlenirken, plasebo alanlarda artış % 0.0'dır. Uzunsüreli tedavi sırasında serum kolesterol düzeylerinin takibi düşünülmelidir.
Antidepresan tedavisinin sonlandırılması ile kesilme belirtilerinin ortaya çıktığı bilinmektedir. Bu nedenle VENLADEP XR dozunun kademe kademe azaltılması ve hastalann izlenmesitavsiye edilir.
VENLADEP XR yardımcı madde olarak sukroz ve şeker pelletleri içerir. Nadir kalıtımsal galaktoz intoleransı, Lapp laktaz yetmezliği ya da glikoz galaktoz malabsorpsiyon problemiolan hastaların bu ilacı kullanmamaları gerekir.

Pediatrik kullanım

18 yaşın altındaki hastalarda etkinliği ve güvenliliği belirlenmemiştir. Pediatrik klinik denemelerde, istenmeyen etki olarak intihar fikri gözlenmiştir. Aynı zamanda düşmanlık,özellikle majör depresyonda kendine zarar verme raporlarında artış da vardır.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Venlafaksinin MAOI ile birlikte kullanımı kontrendikedir (Bkz. "Özel kullanım uyarılan ve önlemleri" ve "Kontrendikasyonlar").
Venlafaksin ve metaboliti, plazma proteinlerine düşük oranda bağlandıklarından (% 27, % 30) buna bağlı ilaç etkileşimi beklenmemektedir.
Venlafaksinin merkezi sinir sistemi üzerinde etkili olan diğer ilaçlar ile birlikte kullanımının neden olabileceği riskler sistematik olarak değerlendirilmemiştir. Bu nedenle, venlafaksinmerkezi sinir sistemi üzerinde etkili olan diğer ilaçlar ile birlikte kullanıldığında dikkatliolunması tavsiye edilmektedir.
Diğer serotonerjik ajanlarla olduğu gibi, venlafaksin ile birlikte özellikle serotonerjik nörotransmitter sistemi etkileyebilen diğer ajanların (triptanlar, SSRTlar, diğer SNRI'lar,lityum, sibutramin, fentanil ve analogları, tramadol, dekstrometorfan, tapentadol, meperidin,methadon, pentazosin veya St. John's Wort [Hypericum perforatum] dahil), serotoninmetabolizmasını zayıflatan ilaçların (MAOI'lar, linezolid ve metilen mavisi gibi) veyaserotonin öncüllerinin (Triptofan ürünleri gibi) uygulanması durumunda potansiyel olarakyaşamı tehdit edici serotonin sendromu meydana gelebilir (bkz. "Kontrendikasyonlar" ve "Özelkullanım uyanları ve önlemleri").
Venlafaksin ile bir S SRİ, SNRI veya triptanın birlikte uygulanması klinik olarak destekleniyor ise, özellikle tedavinin başlangıcında veya dozun yükseltilmesi durumunda hastanın dikkatlegözlenmesi önerilmektedir. Venlafaksinin serotonin öncülleri (Triptofan ürünleri gibi) ilebirlikte kullanılması tavsiye edilmemektedir (Bkz. "Özel kullanım uyarılan ve önlemleri").
Yapılan çalışmalarda venlafaksin ile lityumun birlikte kullanılmasının farmakokinetik etkileşime neden olmadığı gösterilmiştir (Santral sinir sistemi üzerinde etkisi olan ilaçlarlailgili üstteki paragrafa bakınız).
Sağlıklı gönüllülere venlafaksinin etanol ile birlikte verilmesi (günde bir kez 0.5 g/kg) ile venlafaksin, metaboliti ve etanolün farmakokinetik profilleri değişmemiştir.
Venlafaksinin haloperidol ile birlikte kullanımının, serum ilaç düzeylerinde yükselme ve laboratuvar değerlerinde değişiklikler gibi etkileşimlere neden olduğu bildirilmiştir.Haloperidol ile yapılan bir farmakokinetik çalışmada haloperidol için toplam oral klirenste%42 düşüş, eğri altı alanında (EAA)'da %70 artış, C_max'ta %88 artış gözlenmiştir ama yarıömründe değişiklik olmamıştır.
Venlafaksinin etanolün mental ve motor davranışlara verdiği zararı arttırmadığı gözlenmiştir. Ancak, hastalar, bütün santral sinir sistemi üzerinde etkisi olan ilaçlarda olduğu gibi,venlafaksin kullanırken alkol almamaları konusunda uyarılmalıdırlar.
Kararlı plazma konsantrasyonunda, simetidinin venlafaksinin ilk geçiş metabolizmasını inhibe ettiği gösterilmiştir; ancak, simetidinin O-desmetilvenlafaksinin farmakokinetiği üzerindeetkisi bulunmamıştır. Venlafaksin ve O-desmetilvenlafaksinin genel farmakolojik aktivitesindehastalann çoğunda sadece hafif derecede artış olması beklenir. Yaşlılarda ve karaciğerfonksiyon bozukluğu olan hastalarda bu etkileşim daha sıktır.
Venlafaksin imipramin ve 2-OH-imipraminin farmakokinetiğini etkilemez. Ancak, venlafaksin ile beraber alındığında desipraminin EAA, C_max ve C mm'lan aşağı yukan % 35 artar.2-OH-desipraminin EAA 2.5-4.5 kat artar. İmipramin, venlafaksin ve O-desmetilvenlafaksininfarmakokinetiğini etkilemez.
CYP2D6'ın zayıf ve güçlü metabolizörlerinde ketokonazol ile yapılan bir farmakokinetik çalışması, deneklerde ketokonazol alimim takiben hem venlafaksin hemO-desmetilvenlafaksinin yüksek plazma konsantrasyonlanyla sonuçlanmıştır.
Farmakokinetik etkileşim çalışmasındaki sağlıklı gönüllülere venlafaksin (5 gün boyunca her 8 saatte bir 50 mg) ve metoprololün (5 gün boyunca her 24 saatte bir 100 mg) birlikteuygulanması ile, metoprololün plazma konsantrasyonlarında yaklaşık % 30-40'lık bir artışolmuş, aktif metaboliti a-hidroksimetoprololün plazma konsantrasyonları ise değişmemiştir.
Sağlıklı gönüllüler ile gerçekleştirilen bu çalışmada venlafaksinin, metoprololün kan basıncı düşürücü etkisini azalttığı görülmüştür. Bu bulgunun hipertansif hastalardaki klinik önemibilinmemektedir. Metoprolol, venlafaksinin veya aktif metaboliti olan O-desmetilvenlafaksininfarmakokinetik profilini değiştirmemiştir. Venlafaksin ve metoprololün birlikteuygulanmasında dikkatli olunmalıdır.

In vitro

çalışmalar, venlafaksinin alprazolam, dekstrometorfan, kafein, imipramin ve risperidon gibi santral sinir sistemi üzerinde etkisi olan başka ilaçların metabolizasyonunu etkilemediğinigöstermektedir.
Diazepam, venlafaksin ve O-desmetilvenlafaksinin (O-DV) farmakokinetiğini etkilemez. Venlafaksinin diazepam ve aktif metaboliti desmetildiazepamın farmakokinetiği vefarmakodinamiği üzerinde etkisi yoktur.
İndinavir ile yapılmış bir farmakokinetik çalışmada, indinavirin EAA değerinde %28, C_max değerinde ise %36 azalma görülmüştür. İndinavir, venlafaksin ve o-desmetil venlafaksininfarmakokinetiğini etkilemez. Bu etkileşimin klinik önemi bilinmemektedir.
Çalışmalar venlafaksinin, CYP2D6'nın görece zayıf bir inhibitörü olduğunu göstermektedir. Venlafaksin

in vitroin vivo

çalışmalar ile doğrulanmıştır: Alprazolam (CYP3A4),kafein (CYP1A2), karbamazepin (CYP3A4), diazepam, (CYP3A4 ve CYP2C19) vetolbutamid (CYP2C9).

Diğer İlaçların Venlafaksini Etkileme Potansiyeli

Venlafaksinin metabolizmasında CYP2D6 ve CYP3A4 enzimleri rol oynamaktadır. Venlafaksin primer olarak sitokrom P450 enzimi CYP2D6 tarafından aktif metaboliti O-DV'yemetabolize olur. CYP3A4, venlafaksinin metabolizmasındaki CYP2D6'ya göre minör biryolaktır.
CYP2D6 İnhibitörleri:
CYP2D6 inhibitörleri ve venlafaksinin birlikte kullanımı, venlafaksin plazma konsantrasyonunda artış ve O-DV konsantrasyonunda azalma ile sonuçlanarak venlafaksininO-DV'ye metabolizmasını azaltabilir. Hem venlafaksin hem de O-DV farmakolojik olarak aktifolduklarından, venlafaksin CYP2D6 ile birlikte uygulandığında doz ayarlamasıgerekmemektedir.
CYP3A4 inhibitörleri:
CYP3A4 inhibitörleri ve venlafaksinin birlikte kullanımı venlafaksin ve O-DV seviyelerini artırabilir (ketokonazol ile ilgili bölüme bakınız). Bu nedenle, hastanın tedavisinde CYP3A4inhibitörü ve venlafaksinin birlikte yer alması durumunda dikkatli olunmalıdır.
CYP2D6 ve 3A4 inhibitörleri:
Venlafaksinin, venlafaksin için primer metabolize edici enzimler olan CYP2D6 ve CYP3A4'ü potansiyel olarak inhibe eden ilaç tedavileri ile birlikte kullanımı çalışılmamıştır. Bununlabirlikte, bu birlikte kullanımın venlafaksinin plazma konsantrasyonlarını artıracağıdüşünülmektedir. Bu nedenle, venlafaksin ile birlikte bu iki enzim sisteminin her ikisinin deinhibisyonuna neden olan diğer ajan(lar) kullanılırken dikkatli olunmalıdır.

Elektrokonvülzif terapi

Venlafaksin tedavisi ile kombine edilmiş elektrokonvülzif terapinin yararını kanıtlayacak klinik veri bulunmamaktadır.

İlaç - Laboratuvar test etkileşimleri:

Venlafaksin kullanan hastaların idrarlarında fens iki idin (PCP) ve amfetamin için yapılan immünolojik tarama testlerinde hatalı pozitif sonuçlar bildirilmiştir. Bu sonuçlar, taramatestlerinin spesifıtesinin olmamasına bağlıdır. Hatalı pozitif test sonuçlan, venlafaksin tedavisisonlandırıldıktan sonraki birkaç gün süreyle de gözlenebilir. Gaz kromatografisi/kütlespektrometrisi gibi doğrulayıcı testler venlafaksini PCP ve amfetaminden ayırt eder.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Pediatrik popülasyon

18 yaşın altındaki çocuklarda venlafaksinin kullanımına bağlı yeterli deneyim yoktur (Bkz. "Özel kullanım uyanlan ve önlemleri", "Pediatrik Kullanım").

4.6. Gebelik ve laktasyon

Genel tavsiye

Gebelik kategorisi: C'dir.
Venlafaksinin gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan araştırmalar üreme toksisitesinin bulunduğunu göstermiştir (Bkz. Bölüm 5.3.Klinik öncesi güvenlilik verileri). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/Doğum kontrolü

Venlafaksinin güvenilirliği gebelerde kanıtlanmamıştır. Venlafaksin sadece potansiyel yaran risklerinden fazla ise gebe kadınlara verilmelidir.

Gebelik dönemi

Eğer venlafaksin doğuma kadar veya doğumdan kısa bir süre öncesine kadar kullanılırsa, yeni doğan bebekte kesilme belirtileri görülebilir. Üçüncü trimesterin sonlarına doğru venlafaksinemaruz kalan bazı bebeklerde tüp ile besleme, solunum desteği gerektiren veya hastanede dahauzun süre kalmayı gerektiren komplikasyonlar ortaya çıkmıştır. Bu tür komplikasyonlardoğumun hemen sonrasında ortaya çıkabilir.

Laktasyon dönemi

Venlafaksin ve O-desmetilvenlafaksin anne sütüne geçtiğinden ya emzirmekten vazgeçilmeli ya da venlafaksin tedavisi kesilmelidir. Pazarlama sonrası deneyimlerde, anne sütüylebeslenen infantlarda, ağlama, irritabilite ve uyku düzeni bozuklukları raporlanmıştır.Semptomlar, emzirmenin kesilmesinin ardından venlafaksin tedavisinin durdurulması ile dedevam etmiştir.

Üreme yeteneği (fertilite)

Sıçanlardaki reprodüksiyon ve fertilite çalışmaları, mg/m² hesaplaması baz alınarak tavsiye edilen günlük maksimum insan dozunun 8 katına kadar veya 2 katına kadar oral dozlarda erkekve dişi fertilitesi üzerine etkilerin olmadığını göstermiştir.
Venlafaksinin en büyük metabolitine (O-DV) maruz kalan erkek ve dişi sıçanlarda yapılan bir çalışmada fertilite de azalma gözlenmiştir. Bu O-DV maruziyeti 225 mg/gün dozunda insanvenlafaksin dozunun yaklaşık olarak 2-3 katı idi. Bu bulgunun insanlarla ilgisibilinmemektedir.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Venlafaksin, sağlıklı gönüllülerde psikomotor, bilişsel veya kompleks davranış performansını etkilememiştir. Ancak, herhangi bir psikoaktif ilaç düşünme, karar verme ve motor becerilerezarar verebilir. Bundan dolayı, hastalar, araba dahil tehlikeli makineleri kullanma yetilerikonusunda uyarılmalıdırlar.

4.8. İstenmeyen etkiler

Çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketletahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Yaygın olmayan: Ekimoz, mukoza kanaması*, gastrointestinal kanama*
Seyrek: Uzamış kanama zamanı*, trombositopeni*
Çok seyrek: Kan diskrazisi*, (agranülositoz*, aplastik anemi*, nötropeni* ve
pansitopeni* dahil)

Metabolizma ve beslenme hastalıkları

Yaygın: Serum kolesterol seviyesinin yükselmesi (özellikle uzun süre
kullanım ve muhtemelen yüksek dozlar ile), kilo kaybı Yaygın olmayan:Anormal karaciğer fonksiyon testleri*, hiponatremi*, kilo alma
Seyrek: Hepatit*, uygunsuz antidiüretik hormon salgılanması sendromu
(SIADH)*
Çok seyrek: Prolaktin seviyelerinin yükselmesi*

Sinir sistemi hastalıkları

Çok yaygın: Baş ağrısı*





Hipertansiyon, vazodilatasyon (çoğunlukla sıcak basması), palpitasyon*
Hipotansiyon*, postural hipotansiyon, senkop, taşikardi QT uzaması*, ventriküler fıbrilasyon*, ventriküler taşikardi(torsade de pointes dahil)*

Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıklar

Yaygın: Esneme
Yaygın olmayan: Dispne*
Çok seyrek: Pulmoner eozinofıli*

Gastrointestinal hastalıklar

Yaygın: İştah azalması, konstipasyon, mide bulantısı,kusma
Yaygın olmayan: Diş gıcırdaması*, diyare*
Çok seyrek: Pankreatit*

Deri ve deri altı doku hastalıkları

Yaygın: Terleme (gece terlemeleri dahil)*
Yaygın olmayan: Kızarıklık, alopesi*

Çok seyrek: Eritema multiforme*, Stevens-Johnson
ürtiker*
Bilinmiyor: Toksik epidermal nekroliz*

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Çok seyrek: Rabdomiyoliz*

Böbrek, idrar ve genital hastalıklar

Yaygın: Anormal ejakülasyon/orgazm (erkeklerde), anorgazmi, erekti 1
disfonksiyon, idrar yapma bozukluğu (çoğunlukla kesik kesik yapma şeklinde), artmış kanama ve artmış düzensiz kanamaylailgili menstrual bozukluklar* (örn, menoraji, metroraji)*, idraraçıkma sıklığında artış*
Yaygın olmayan: Anormal orgazm (kadınlarda), idrarretansiyonu
Seyrek: İdrar inkontinansı*

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar

Çok yaygın: Kuvvetsizlik/yörgünlük, ürperti*
Yaygın olmayan: Anjiyoödem*, fotosensitivite reaksiyonu
ıo
Gözde uyum bozukluğu, midriazis, görme bozuklukları Değişmiş tat duyusu, kulak çınlaması*

Dar açılı glokom*

Yaralanma, zehirlenme ve prosedürel komplikasyonlar

Kemik kırığı
*Pazarlama sonrasında ortaya çıkan yan etkiler.
Tedavi edilmiş hipertansiyon veya başlangıçta yükselmiş kan basıncı olan hastalarda venlafaksin tedavisi ile daha fazla artış eğilimi görülmemektedir. Rutin kan basıncı kontrolleriönerilebilir.
Tedavinin kesilmesi için gereken zaman, doz, tedavi süresine ve hastaya bağlı olabilir (Bkz. "Pozoloji ve uygulama şekli"). Tedavinin aniden kesilmesi, dozun birden azaltılması veyakademe kademe azaltılması ile ilgili semptomlar hipomania, anksiyete, ajitasyon, sinirlilik,konftizyon, uykusuzluk veya diğer uyku bozuklukları, yorgunluk, uyuşukluk, parestezi, başdönmesi, konvülsiyon, vertigo, baş ağrısı, grip benzeri semptomlar, kulak çınlaması, bozulmuşkoordinasyon ve denge, tremor, terleme, ağız kuruluğu, anoreksi, diyare, mide bulantısı, vekusmadır. Pazarlama öncesi çalışmalarda, kesilme reaksiyonlarının çoğunluğu hafifti vetedaviye gerek olmadan geçti.

Pediatrik popülasyon

Genellikle, çocuklar ve adolesanlardaki (6-17 yaş) (plasebo kontrollü klinik çalışmalarda) venlafaksinin istenmeyen etki profili yetişkinlerde görülene benzerdi. Yetişkinlerle olduğugibi, azalmış tat duyusu, kilo kaybı, kan basıncında artış ve serum kolesterol seviyesinde artışgözlenmiştir (bkz "Özel kullanım uyanları ve önlemleri").
Pediatrik klinik denemelerde, istenmeyen etki olarak intihar fikri gözlenmiştir. Aynı zamanda düşmanlık ve özellikle de majör depresif bozukluklarda kendine zarar verme raporlannda artışda vardır.
Özellikle, şu istenmeyen etkiler pediatrik hastalarda gözlenmiştir: abdominal ağn, ajitasyon, dispepsi, ekimoz, epistaksis ve miyalji.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Pazarlama sonrası çalışmalarda özellikle diğer ilaçlar ve/veya alkol ile beraber yüksek dozda venlafaksin alımı bildirilmiştir. Doz aşımında en çok bildirilen olaylar taşikardi, uyuşukluk ilekoma arasında herhangi bir derecede olmak üzere bilinç düzeyinde değişiklikler, midriyazis,konvülsiyon ve kusmadır. Bildirilen diğer olaylar arasında EKG değişiklikleri (QT aralığınınuzaması, dal bloğu, QRS uzaması), ventriküler taşikardi, bradikardi, hipotansiyon, vertigo veölüm yer almaktadır.
Geriye dönük yayımlanmış çalışmalar, venlafaksinin SSRI'lara oranla daha fazla, trisiklik antidepresanlara oranla ise daha az sayıda aşın doza bağlı ölüme yol açtığına işaret etmektedir.Epidemiyolojik çalışmalar, venlafaksinle tedavi edilen hastalann SSRI'larla tedavi edilenlereoranla intihar risklerinin daha fazla olduğunu göstermektedir. Aşırı doza bağlı ölümlerin ne

ıı

kadarının venlafaksin toksisitesİne, ne kadanmn venlafaksin alan hastalann diğer özelliklerine bağlı olduğu açık değildir. Aşın doz riskini azaltmak için, venlafaksin, iyi hekimlikuygulamasına uygun biçimde, mümkün olan en düşük miktarlarda reçete edilmelidir.

Doz aşımı tedavisi

Yeterli hava yolu, oksijenizasyon ve ventilasyon sağlanır. Kardiyak ritim ve hayati bulguların izlenmesi tavsiye edilir. Genel destekleyici ve semptomatik ölçümler de tavsiye edilir.
Aspirasyon riski varsa kusturma önerilmez.
Gastrik lavaj, semptomatik hastalarda veya yüksek dozda VENLADEP XR aliminin hemen arkasından yapılmak üzere önerilebilir.
Aktif kömür kullanımı ilaç absorpsiyonunu kısıtlayabilir.
Venlafaksinin bilinen spesifik antidotu yoktur.
Diürez, diyaliz, hemoperfüzyon ve transfüzyonun yararlı olmadığı düşünülmektedir.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER5.1. Farmakodinamik özellikler

Farmakoterapötik grup: Diğer Antidepresanlar ATC kodu: N06A XI6
Venlafaksin, selektif bir serotonin noradrenalin geri alım inhibitörüdür (SNRI). Kimyasal olarak trisiklik, tetrasiklik veya diğer antidepresanlardan farklı, yeni bir antidepresandır.Preklinik çalışmalar, venlafaksinin ve başlıca metaboliti olan O-desmetilvenlafaksinin (O-DV)kuvvetli serotonin (5-HT) ve norepinefrin geri alım inhibitörü ve zayıf dopamin geri alıminhibitörü olduğunu göstermiştir. Venlafaksin ve O-DV, sadece kronik olarak bu etkiyigösteren trisiklik ajanların aksine, hem akut (tek doz), hem de kronik uygulamadan sonrap-adrenerjik duyarlılığı azaltır. Bu özellik, venlafaksinin antidepresan etkisinin daha hızlıbaşlamasına neden olabilir. Venlafaksinin muskarinik, histaminerjik ve adrenerjik reseptörlerüzerinde gerçek anlamda hiçbir

in-viiro5.2. Farmakokinetik özellikler

Emilim:
Venlafaksin iyi absorbe edilir ve yoğun bir ilk geçiş metabolizmasına uğrar. Uzatılmış salimli kapsül formunda uygulanan venlafaksin ve O-DV'in doruk plazma konsantrasyonlarınasırasıyla 6.0 ± 1.5 ve 8.8 ± 2.2 saatte ulaşılır. Uzatılmış salimli kapsül formundaki venlafaksinabsorpsiyon hızı eliminasyon oranından yavaştır. Uzatılmış salimli kapsül formundakivenlafaksin absorpsiyon yarı ömrü yaklaşık 15 saattir. Normal tablet ile karşılaştırıldığı zamanuzatılmış salimli venlafaksin kapsülün absorpsiyon hızı daha yavaştır ama absorpsiyonunoranı (EAA) aynıdır. Besinlerle birlikte alınmasının venlafaksinin absorpsiyonu üzerine veyaO-DV oluşumu üzerine etkisi yoktur.
Dağılım:
Venlafaksin ve O-DV'in % 35'den azı plazma proteinlerine bağlanır (sırasıyla, yaklaşık % 27 ve % 30). Bu yüzden protein bağlanmasına bağlı ilaç etkileşimi beklenmez.