KISA ÜRÜN BİLGİSİ

1. BEŞERİ TIBBİ ÜRÜNÜN ADI

PF NEPHRİCAMİNE %5.4 amino asit i.v. infüzyon için çözelti
\

2. KALITATİF VE KANTİTATİF BİLEŞİM

PF NEPHRİCAMİNE kristalize amino asitler içeren, steril, pirojensiz, hiperfonik bir çözeltidir.

Etkin madde(ler):

Her 100 ml'lik çözeltide;
L-Histidin 0.25 g L-İzolösin 0.56 g L-Lösin 0.88 g
Lizin 0.64 g (L-Lizin Asetat 0.90 g olarak)
L-Metiyonin 0.88 g
L-Fenilalanin 0.88 g
L-Treonin 0.40 g
L-Triptofan 0.20 g
- L-Valin 0.64 g
- L-Sistein HCI.H₂0 <0.020 g
pH: 6.5 (Glasiyal asetik asit ile ayarlanmıştır).
Ozmolarite: 435 mOsm/litre
Elektrolit yoğunlukları (mEq/litre): Sodyum 5; Klorür <3; Asetat: yaklaşık 44 (asetik asit ve lizin asetattan)

Yardımcı maddeler:

Her 100 mİ çözeltide;
Sodyum bisülfıt (antioksidan olarak) <0.05 g Yardımcı maddeler için bölüm 6.Te bakınız.

3.FARMASÖTİK FORM

İntravenöz infüzyon için çözelti.
Renksiz, berrak, partikülsüz, kokusuz, steril ve apirojen bir çözeltidir.

4. KLİNİK ÖZELLİKLER

4.1. Terapötik endikasyonlar

PF NEPHRİCAMİNE, yetişkin ve çocuk üremik hastalarda, özellikle ordl yoldan beslenmenin yapılamadığı ya da yetersiz kaldığı durumlarda, diğer önlemlerle birlikte, gerekli
besinsel desteği sağlamak amacıyla kullanılır.

4.2. Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji / Uygulama sıklığı ve süresi:

Böbrek yetmezliğinde nütrisyonel tedavinin amacı, böbreklerin metabolik ürünleri djjşarı atma kapasitesini fazla aşmadan, vücuttaki protein sentezini sağlamak için, yeterli miktarjda amino asit ve kalori vermek esasına dayanır.
Esansiyel amino asitlerle günde 3 gram azot ve yeterli miktarda kalori verilmesi

y\

durumdaki kronik üremili hastaların çoğunda azot dengesi sağlanabilir. Ağır ya üremili hastalarda diyaliz uygulananlarda, azot gereksinimi daha yüksek olmakla bi tür hastalarda sıvı aliminin sınırlı olması gereği ve glukoz intoleransı nedeniyle sağlanamaz.

Azot dengesi ve günlük vücut tartısı gibi hastanın bireysel amino asit gereksinimini tayin etmeye yarayan alışılmış yöntemlerin üremik hastada uygulanımı ve yorumlanması güçtür. Bu nedenle, dozajın saptanmasında, hastanın tolere edebileceği sıvı, dekstroz ve azot miktarlarıyla tedaviye verdiği metabolik ve klinik yanıt yol gösterici nitelik kazanır Genelde esansiyel amino asit infüzyonlarıyla, kanda üre azotunun artış hızı azalır. Ancak di>etle fazla protein alımı ya da protein katabolizmasının artışı bu yanıtı değiştirebilir.

Erişkinlerde doz:

Genel olarak günde 250-500 mİ PF NEPHRİCAMİNE verilir. Bu m ktar PF NEPHRİCAMİNE, hastaya 13.4 - 26.8 gram esansiyel amino asit içinde 1.6 - 3.2 j£ram azot sağlar.
Hastaya ayrıca yeterli miktarda kalori verilmelidir. Örneğin, 250 mİ PF NEPHRİ çözeltisi, 500 mİ % 70'lik dekstroz çözeltisi ile karıştırıldığında, % 1.8 PF NEPHRİ ve % 47 dekstroz içeren bir çözelti elde edilir. Bu çözeltinin kalori: Azot oranı 744:1

Periferik venlerden uygulanacak çözeltilerin ozmolaritesi, normal serum ozmolarit^sinin iki katı olan 718 mOsmol/Fden fazla olmamalıdır.

Çocuklarda doz:

Başlangıçta, günlük toplam doz düşük olmalı ve yavaşça artırılmalıdır. Serum am plazma amino asit düzeylerinde klinik olarak anlamlı artışların görülmemesi için, çok küçük çocuklarda doz arttırılırken sık aralıklarla laboratuvar ölçümleri ve kli yapılması önerilir. PF NEPHRİCAMİNE'in maksimum dozu günde kilo başım esansiyel amino asitten fazla olmamalıdır. Pediyatrik hastalarda periferik uygulanacak çözeltilerin ozmolaritesi, normal serum ozmolaritesinin iki katı mOsmol/l'den fazla olmamalıdır.

Çocuklarda PF NEPHRİCAMİNE kullanımı, herhangi bir amino asit çözeltisinin ]>ediyatrik
yaş grubunda kullanımında dikkat edilmesi gereken konulara dikkat edilerek yaf Uygulanacak miktar vücut ağırlığına göre belirlenmelidir.

Parenteral beslenmenin uzadığı durumlarda (5 günden uzun) esansiyel yağ asidi oluşmaması için amino asit çözeltileri ile yağ emülsiyonlarının beraberce kull düşünülmelidir. Yağ içermeyen total parenteral beslenmenin uzaması durumunda, esansiyel yağ asidi eksikliğini erkenden fark edebilmek için serum lipid düzeyleri izlenmelidir.
Bazı hastalara ek elektrolit verilmesi gerekebilir. Seyreltilmemiş PF NEPHRİi çözeltisinin litresinde 5 mEq sodyum vardır. PF NEPHRİCAMİNE tedavisi hastaların serumunda yükselmiş olan potasyum, fosfor ve magnezyum düzeyU Yükselmiş elektrolit düzeylerinin düşmesi bir çok hastada ve özellikle aku yetmezliğinde yararlı olmasına rağmen bazı durumlarda tedaviyle elektrolitlerin aşırı görülebilir.

Özellikle kalp aritmisi ve dijital toksisitesi gösteren hastalarda bu azalmış kan elektrolitlerinin yerine konması gerekebilir. Anüri ve oligüri dönemlerinde, elektrolitlerinin serum değerleri normalin alt sınırında olsa bile, hastalara elektrolit verilirken dikkatli olmalıdır.
Elektrolit eklemesi sırasında elektrolitlerin PF NEPHRİCAMİNE / hipertonik dekstroz karışımıyla geçimliliği dikkate alınmalıdır; presipitasyon olmaması için kalsiyum ve fosfat gibi geçimsizlik olasılığı bulunan elektrolitler başka şişelerle verilebilir. Hipeı kloremik asidozla diğer metabolik asidozlarda, bikarbonat prekürsörü olarak, sodyum ve po asetat tuzları kullanılmalıdır. Hastanın günlük elektrolit alımı hesaplanır NEPHRİCAMİNE'in elektrolit içeriği dikkate alınmalıdır. Magnezyum ve fosfat dal elektrolitleri sık sık kontrol edilmelidir.

Hastanın beslenmesi esas olarak parenteral beslenmeyle oluyorsa, özellikle suda olmak üzere ek vitamin verilmelidir.

Başlangıçta infüzyon hızı genelde saatte 20-30 mİ gidecek şekilde yavaş olmalıdır. Daha sonra doz her 24 saatte bir 10 ml/saat arttırılarak saatte 60-100 ml'lik maksirrum doza çıkılabilir. Uygulanan doz. günlük planlanan miktarın gerisinde kaldığında, buna yetişmeye çalışılmamalıdır.

j

Uygulama hızı hastanın azot sıvı ve glukoz toleransına göre ayarlanır. Üremik hastalarda, özellikle periton diyalizi tedavisi altındaysa glukoz toleransı sık görülen bir durumdur ve dışarıdan ayrıca insülin verilmesi gerekebilir. Kan glukoz düzeyi sık sık ölç ilmelidir. Rebound hipoglisemiyi önlemek için, hipertonik dekstrozun kesilmesinden sojıra % 5 dekstroz çözeltisi ile devam edilmelidir. j

Uygulama şekli:

Esansiyel amino asitlerle dekstrozun hipertonik karışımları, ucu vena cava s|ıperior'da bulunan bir santral ven kateteri aracılığıyla güvenilir bir biçimde, devamlı infiizyoı| şeklinde verilebilir.
Parenteral yoldan kullanılacak ilaçlar, uygulanmadan önce içlerinde yabancı cisim tjulunması ya da renk değişimi açılarından incelenmelidir.
Geçimsiz eklemelerden kaçınılmalıdır. Eczacınıza danışınız.

Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler Böbrek yetmezliği:

Böbrek fonksiyon bozukluğu durumlarında amino asit uygulanması, yükselmiş olan kan üre azotunu daha da yükseltebilir. Bu tür hastalarda, birikmiş ürenin vücutta yeniden ütilize edilmesini sağlayabilmek için, bu hastalara, yeterli kaloriyle birlikte, minimal m ktarlarda esansiyel amino asitler verilmeli, esansiyel olmayan azot alımı ise ileri derecede kısıtlanmalıdır (Bkz. Bölüm 4.4.). PF NEPHRİCAMİNE, kristalize esansiyel amino asitler ve histidin içerir ve üremik hastalarda esansiyel amino asit olarak kabul edilen histidirf dahil bu hastalar için önerilen esansiyel amino asitleri sağlar (Bkz. Bölüm 5.).

Karaciğer yetmezliği:

Karaciğer yetmezliği olan hastalarda genel kullanım amaçlı amino asit çözeltilerinin verilmesi, plazma amino asit dengesizliğine, hiperamonyemiye, pre-renal azotemnfe, stupor ve komaya yol açabilir.
Bu nedenle parenteral beslenmeye gereksinimi olan ve genel amaçlı amino asit infü: tolere edemeyen karaciğer hastalıklarında gerekli besinsel desteği sağlamak özellikle formüle edilmiş (PF K-CAMİNE vb gibi) çözeltiler kullanılmalıdır.

Pediyatrik popülasyon:

Başlangıçta toplam günlük doz düşük olmalı ve giderek arttırılmalıdır. Serum am3nyak ve plazma amino asit düzeylerindeki klinik olarak önemli yükselmelerden kaçınmak için doz arttırıldıkça Özellikle çok küçük çocuklarda laboratuvar ve klinik izlemenin jdaha sık yapılması önerilir. Günde kilo başına 1 gramdan yüksek esansiyel amino asit uygulanması önerilmez.
Çocuklarda periferik venlerden uygulanacak çözeltilerin ozmolaritesi, normâl ozmolaritesinin iki katı olan 718 mOsmol/Fden fazla olmamalıdır.

Çocuklarda, özellikle yüksek dozda PF NEPHRİCAMİNE uygulanımı hiperamony* miye yol açabilir. Özellikle yenidoğan ya da düşük doğum ağırlıklı süt çocuklar nda, PF NEPHRİCAMİNE uygulanımı plazma amino asit düzeylerinde yükselme

ye

(örn. hipermethiyonemi) ve hiperamonyemiye yol açabilir. Bu çok küçük yaş grubunda bebek ve çocuklar için özel olarak formüle edilmiş (PF PEDİATRİAMİNE) amino asit çözeltilerinin kullanımı düşünülmelidir.
Çocuklarda PF NEPHRİCAMİNE kullanımı, herhangi bir amino asit çözeltisinin pediyatrik yaş grubunda kullanımında dikkat edilmesi gereken konulara dikkat edilerek yapılmalıdır. Uygulanacak miktar vücut ağırlığına göre belirlenmelidir. jj
Yenidoğanda hiperglisemi riski nedeniyle kan şekeri takibiyle uygulanmalıdır.

Geriyatrik popülasyon:

PF NEPHRİCAMİNE'in yaşlılarda kullanımıyla ilişkili çalışma yapılmamıştır. Yaşlı hastaların, daha genç olanlara göre sıvı yüklenmesi ve elektrolit dengesizliklerine d^ıa yatkın
olduğu bilinmektedir. Bu durum yaşlı popülasyonda daha sık görülen böbrek fonksiy

bozulmayla ilişkili olabilir. Sonuç olarak yaşlılarda sıvı-elektrolit tedavileri sırasında dikkatle izlem yapılması gerekliliği daha fazladır. Tüm parenteral beslenme uygulamaları Çırasında, yaşlılar dahil tüm hastalarda doz hekim tarafından vücut ağırlığı, klinik durum ve izleme sırasında yapılan laboratuvar testlerinin sonuçlarına göre vakadan vakaya bireysel olarak belirlenmelidir. Belirlenmiş özel bir geriyatrik dozu bulunmamaktadır.

4.3. Kontrendikasyonlar

Ağır, düzeltilmemiş elektrolit ve asit- baz dengesizliği olan hastalar.
Hiperamonyemi durumları.
Dolaşan kan hacminin kritik düzeyin altına düştüğü haller.
Doğuştan amino asit metabolizması bozuklukları.
Çözeltideki amino asitlerden bir ya da daha fazlasına aşırı duyarlılığı olanlar.

4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri

DİKKAT:

Bu ürün toksik olabilen alüminyum içermektedir. Böbrek fonksiyonunun bozuk olduğu durumlarda parenteral uygulamanın uzun süreli olması ile alüminyum toks k düzeye ulaşabilir. Prematüre yenidoğanlar böbrekleri tam gelişmediğinden özellikle risk altjrıdadır ve alüminyumu tutan kalsiyum ve fosfata büyük miktarda gereksinim duyar.
Araştırmalar, prematüre yenidoğanlar da dahil olmak üzere, böbrek fonksiyonu (tozulmuş hastalarda günde kilogram başına 4-5 mikrogram üzerindeki dozlarda verilen parenteral alüminyumun santral sinir sistemi ve kemik toksisitesine yol açan düzeyde alüminyum birikimine sebep olduğunu göstermiştir. Daha düşük uygulama hızlarında bile doku birikimi görülebilir.
Bu ürün antioksidan olarak sodyum bisülfıt içermektedir. Sülfıt bazı duyarlı kişilerde alerjik tipte reaksiyonlara, anafılaksiye ya da ağır ve yaşamı tehdit eden astım atağına yol akabilir.
Toplumda sülfıte karşı duyarlılığın genel yaygınlığı bilinmemekle birlikte çok düşi^k olduğu tahmin edilmektedir. Sülfıt duyarlılığı astımı olan kişilerde olmayanlara göre Jdaha sık görülmektedir.

ij

Santral venöz beslenmeyi etkili ve güvenilir bir biçimde uygulayabilmek için, jbeslenme konusunda olduğu kadar, tedavi sırasında gelişebilecek komplikasyonları tanıma jve tedavi etme konularında da yeterli bilgi ve deneyim gerekmektedir.

Santral venöz j|?eslenme tedavisinin izlenmesi sırasında sık sık laboratuvar tetkiki ve klinik değerlendirmeler yapılmalıdır.

Laboratuvar tetkiklerinde kan şeker düzeyi, serum proteinleri, bjöbrek ve karaciğer fonksiyon testleri ile asit-baz ve sıvı dengesiyle ilgili değerlendim|eler yer almalıdır. Hastanın durumuna göre diğer testler de yapılabilir.
PF NEPHRİCAMİNE. böbrek hastalarında, diyalizin ve genel olarak kabulj görmüş tedavilerin yerini alamaz.
Enjektabl amino asit çözeltilerinin pediyatrik hastalarda etkinlik ve güvenliği kontfol grubu olan usulüne uygun çalışmalarla gösterilmemiştir. Ancak tıbbi literatürde enjektabl a|frıino asit
İavisinde zekilerin fazla

sn
Çocuklarda, özellikle yüksek dozda PF NEPHRİCAMİNE uygulanımı hiperamonyemiye yol açabilir. Özellikle yenidoğan ya da düşük doğum ağırlıklı süt çocuklarjbda, PF NEPHRİCAMİNE uygulanımı plazma amino asit düzeylerinde yükselmeye (örn. hipermethiyonemi) ve hiperamonyemiye yol açabilir. Bu çok küçük yaş grubunda bebek ve çocuklar için özel olarak formüle edilmiş amino asit çözeltilerinin kullanımı düşünülmelidir
PF NEPHRİCAMİNE ve hipertonik dekstrozla tedavi sırasında kanda klinik açıda ı anlamlı hipokalemi, hipofosfatemi ya da hipomagnezemi ortaya çıkabilir ve replasmaıj tedavisi gerekebilir.
Belirgin karaciğer yetmezliği ve karaciğer koması hastalarına herhangi bir fo verilmesi, plazma amino asit değerlerinde dengesizliğe, hiperamonyemiye ya da sa sistemi bozukluklarına yol açabilir. Bu nedenle PF NEPHRİCAMİNE bu tür Hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.


Bu çözeltilerin damar yoluyla uygulanması sırasında, hastada sıvı ve/veya solüt yüklenmesi, buna bağlı olarak da, serum elektrolit yoğunluklarında dilüsyon, vücutta aşırı sıvı toklanması, akciğerde konjesyon ya da ödem gelişebilir. Dilüsyon riski, çözeltilerin elektrolit İçeriği ile ters orantılıdır. Periferik ve pulmoner ödemle birlikte konjesyon durumlarına yol ?|çan solüt yüklenmesi ise, çözeltilerin elektrolit içeriği ile doğru orantılıdır.
Uygulanacak amino asitler, hastanın beslenme durumuna uygun konservatif olmalıdır.

Uzun süreli parenteral beslenmelerde ya da hastanın genel durumunun gdrektirdiği durumlarda, sıvı dengesi, elektrolit yoğunluğu ve asit-baz dengesindeki değişiklikleri saptamak için belirli aralıklarla klinik değerlendirmeler ve laboratuvar tetkikleri yapılmalıdır. Normal değerlerden aşırı sapmalar ek elektrolit suplemanlarının kullanılmasını gerekjt
tırır.
Böbrek yetmezliği hastalarında, birikmiş ürenin vücutta yeniden ütilize edilmesini sağlayabilmek için, bu hastalara, yeterli kaloriyle birlikte, minimal miktarlarda iesansiyel amino asitler verilmeli, esansiyel olmayan azot alımı ise ileri derecede kısıtlsjnmalıdır. Metabolik yönden etkili, konsantre kalori kaynağı olarak hipertonik dekstroz çözeltilerinin kullanılması uygundur.
Böbrek yetmezliği hastalarında sıvı dengesi yakından izlenerek özellikle kalp yetnjezliği de olan hastalarda, dolaşımın aşırı yüklenmemesine dikkat edilmelidir.
Anoksik durumlarda, miyokart dokusu serbest yağ asitlerini ütilize edemediğinden, enerji
gereksinimini anaerobik olarak, glukojen ya da glukozdan sağlar. Bu nedenle enfarktüslü hastalarda, amino asit çözeltileri daima dekstrozla birlikte verilmelidir.

İleri derecede hipertonik çözeltiler, santral bir vene ve tercihan ucu superior ven^ cava'ya yerleştirilmiş intravenöz bir kateterle verilmelidir.
Glukoz intoleransı olan diyabetik ya da pre-diyabetik hastalarla üremik hastalara öz bu hastalar periton diyalizi tedavisi görüyorsa hipertonik dekstroz verilirken ö gerekir. Bu tür hastalarda ağır hipergl isem iyi önlemek için insülin uygulanması gere! Hastanın kullanabileceğinden daha hızlı glukoz verilmesi, hiperglisemi, koma ve c açabilir.


Karbonhidrat sız amino asit uygulanımı kanda keton cisimlerinin artışına yol

j

açabilir. Karbonhidrat verilerek ketoneminin düzeltilmesi mümkündür.
Hipertonik dekstroz infuzyonunun ani kesilmesi rebound hipoglisemiye yol açabilir.
PF NEPHRİCAMİNE ani ısı değişikliklerine maruz kalırsa amino asitlerin geçici kristal i zasy onu görülebilir. Şişenin bir dakika kadar çalkalanmasıyla bu kristalle# yeniden çözünür. Kristallerin çözünmediği çözeltiler kullanılmamalıdır.
Çözeltiye karıştırılan ilave maddelerin bulunmasına bağlı bir geçimsizliğin anlaş ılabilmesi için son karışım, karıştırma işleminden hemen sonra, uygulama öncesinde ve Uygulama sırasında bulanıklık ve çökeltiler açısından kontrol edilmelidir.
Yalnızca berrak ve vakumu bozulmamış şişelerde bulunan çözeltiler kullanılmalıdır.
İlaç litresinde 25 ^ıg/l'den az alüminyum içerir.

Santral venöz beslenmede dikkat edilecek konular:

Santral venöz kateter uygulaması, tekniğini ve komplikasyonlarını bile tarafından yapılmalıdır.

Santral venöz beslenme, çözelti hazırlanması, uygulama ve hasta takibi işlemlerij dikkatle
uygulandığında önlenebilen ya da azaltılabilen komplikasyonlara sahiptir.

Tüm deneyimli kişiler tarafından güncel tıbbi bilgilere uygun olarak yapılmalıdır.

Bu tedavi yönteminin komplikasyonları, ürünün kısa ürün bilgileri kapsamınııi dışında olmakla birlikte, aşağıda güncel tıp literatürlerinden derlenmiş bir özet sunulmaktadııj.

Teknik:

Santral venöz bir kateterin yerleştirilmesi cerrahi bir işlemdir. Santral v kateter yerleştirme teknikleri ve komplikasyonları bilinmelidir. Kateter y tekniklerinin ayrıntıları tıbbı literatürde bulunmaktadır. Kateterin yeri, en iy| radyolojik kontrol ile saptanır. Santral ven kateterlerinin yerleştirilmesi tekniği komplikasyonlar arasında pnömotoraks, hemotoraks, hidrotoraks. arter ponksi yırtılması, brakiyal pleksus zedelenmesi, kateterin yanlış yerleştirilmesi, arteriyo-veş flebit, tromboz, hava ve kateter embolisi bildirilmiştir.

Septik:jj

Çözeltiler hastane eczanesinde laminar akım kabininde hazırlanmalıdır. Hazırlanmadaki en önemli faktör kontaminasyonun önlenmesi amacıyla aseptik bir tekniğin uygulanmasıdır.
Parenteral beslenme çözeltileri hazırlandıktan sonra en kısa sürede uygulanmalıdır, inekletme, gerekli durumlarda, sadece çok kısa süre için ve buzdolabı koşullarında olmalıdır. Ts|k bir şişe ve set 24 saatten daha uzun bir süre takılı kalmamalıdır.

jj

Santral venöz beslenme sırasında gelişebilen sepsis tedavisi için tıbbi literatüjr gözden geçirilmelidir. Tedavide özet olarak, uygulanan çözelti ve setin yenileriyle değiştirilıhesi, eski çözelti ve setten bakteriyolojik kültür yapılması önerilir. Sepsis devam eder ve j^aşka bir enfeksiyon kaynağı saptanamazsa, venöz kateter çıkarılmalı, ucundan kültür yapılıjnalı, ateş düştükten sonra yenisi yerleştirilmelidir. Spesifik olmayan, profılaktik antibiyotilj: tedavisi öğütlenmemektedir. Klinik deneyimlere göre, genellikle enfeksiyonun primer kaynağı olarak kateterler bulunmaktadır. i!

jj

Metabolik:

Literatürde bildirilen metabolik komplikasyonlar şunlardır: Metabolijc asidoz, hipofosfatemi, alkaloz. hiperglisemi ve glukozüri, osmotik diürez ve dehidratasyon, yükselmiş karaciğer enzimleri, hipo ve hipervitaminoz. elektrolit dengesizlikleri ve çpcuklarda hiperamonyemi. Bu komplikasyonları önlemek ya da en aza indirebilmek içfn venöz beslenmenin özellikle ilk günlerinde sık klinik ve laboratuvar değerlendirmeleri yapı malıdır.

Böbrek yetmezliği olan hastalarda alınması gereken özel önlemler: |i

Böbrek yetmezliği hastalarında bulunan metabolik bozukluklar nedeniyle bu pastalarda laboratuvar kontrollerinin sık yapılması gerekir. Sık rastlanan komplikasyonlardan olan hiperglisemi böbrek yetmezliğinde glukozüri olarak görülmez. Hastaya gerekli dekstroz ve insülini tayin edebilmek için, kan glukozuna sık. bazen her 6 saatte bir bakılmalıdır.
Başarılı bir tedavi sırasında, serumdaki potasyum, fosfor ve magnezyum düzey düşer. Gerektiğinde, bu iyonlardan eksilmiş olanlarını yerine koymalıdır. Dijitalize 1 ya da kardiyak aritmi gösterenlerde, hipopotasemiden kaçınmak için öze gösterilmelidir.

Pediyatrik hastalarda alınması gereken özel önlemler:

Klinik deneylerin sınırlı olması nedeniyle, PF NEPHRİCAMİNE, pediatrik hastalarda ve özellikle düşük doğum ağırlıklı çocuklarda büyük bir dikkatle uygulanmalıdır.
Pediyatrik hastalar ve bunlardan özellikle ağır beslenme bozukluğu gösterenler, sı|k olarak, klinik ve laboratuvar kontrolleriyle izlenmeli, çözeltinin başlangıçtaki günlük dofcu düşük tutulmalı ve doz artırımı yavaş yapılmalıdır. Günde kilo başına 1 gram esansiyel amijıo asitten yüksek PF NEPHRİCAMİNE dozları kullanılmamalıdır.

Özellikle yenidoğan ya da düşük doğum ağırlıklı süt çocuklarında olmak üzere çoc özel olarak formüle edilmiş amino asit çözeltilerinin kullanımı düşünülmelidir. Bu yaş grubunda PF NEPHRİCAMİNE kullanılacaksa plazma amino asit düzeyleri |le serum amonyak düzeyleri sık sık ölçülerek hasta yakından izlenmelidir.

Yenidoğan bebekler ile düşük doğum ağırlıklı ya da sepsisli bebeklerde hipertonik; dekstroz daha yüksek bir hiperglisemi riski taşıdığından, bu çocuklarda kanda glukoz ölçünjleri daha sık yapılmalıdır.
PF NEPHRİCAMİNE'de arginin bulunmaması, bebeklerde hiperamonyemi riskini aıjtırabilir.
Çocuklarda son karışımın ozmolaritesi, normal serum ozmolaritesinin iki katı mOsmol/l'den fazla olmamalıdır.

Sodyum bisülfıt nadir olarak şiddetli aşırı duyarlılık reaksiyonları ve bronkospaz|na neden olabilir.

4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri

Bildirilen bir etkileşimi yoktur. Ancak, birlikte kullanılacak ilacın bir geçimsizliği olup olmadığı gözden geçirilmelidir. i
Ek ilaç eklenirken aseptik teknik kullanılmalıdır. Ekleme sonrası oluşan çözelt|nin iyice karışması sağlanmalıdır. Ekleme yapılan çözeltiler saklanmamalı ve mümkün olajı en kısa sürede kullanılmalıdır. i:

4.6. Gebelik ve laktasyon Genel tavsiye:

Gebelik kategorisi: C

Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / doğum kontrolü (kontrasepsiyoıl)

Bilinen olumsuz bir etkisi bulunmamaktadır.

Gebelik dönemi

PF NEPHRİCAMİNE'in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değ|ldir.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik /ve-veya/ embriyonal/fetal gdjlişim/ve-veya/doğum /ve-veya/ doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir (Bkz. Bölüm 5.3.). İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
PF NEPHRİCAMİNE doktor tarafından gerekli görülmediği sürece gebe k&dınlarda kullanılmamalıdır. Çözelti ancak kesin gerekli olduğunda ve başka bir seçenek yoksq gebelere uygulanmalıdır.

Laktasyon dönemi

İlacın anne sütüyle salgılanıp salgılanmadığı bilinmemektedir. Bir çok ilaç ann^ sütüyle salgılandığından, emziren bir anneye PF NEPHRİCAMİNE uygulanırken dikkat edil[nelidir.

Üreme yeteneği / Fertilite

Bilinen olumsuz bir etkisi bulunmamaktadır.

4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler

Bilinen bir etkisi yoktur.

4.8. İstenmeyen etkiler

Görülen advers ilaç reaksiyonlarının sıklık sınıflandırması şu şekildedir: Çok yaygıti (>1/10);
yaygın (> 1/100 ila <1/ 10); yaygın olmayan (> 1/ 1.000 ila <1/ 100); seyrek (>1/ 0.000 ila
< 1/ 1.000), çok seyrek, izole raporlar dahil (< 1/ 10.000); bilinmiyor (eldeki ferilerden
hareketle tahmin edilemiyor).

Kan ve lenf sistemi hastalıkları

Bilinmiyor: Akut hemolitik anemi
Fosfor eksikliği doku oksijenasyonunun bozulmasına ve hemolitik anemiye yol açabilir.

Metabolizma ve beslenme hastalıkları j;

Bilinmiyor: Hiperamonyemi, plazma amino asit düzeylerinde yükselme (hipermetjjıionemi) Ağır mide-bağırsak kanaması olan hastalarda, üremik olmayan süt çocukları ve küçük çocuklara esansiyel amino asit çözeltilerinin uygulamniı ya da önerilenden daha yüksek dozların kullanılması sonucu hiperafnonyemi olabileceği bildirilmiştir. ;
Bebeklerde özellikle yüksek doz uygulamada plazma amino asit düzeylerinde de yükselme (hipermethionemi) olabileceği bildirilmiştir. Böyle dufumlarda, infüzyon kesildikten sonra, serumda yükselmiş amonyak ve arjiıino asit düzeyleri ve bu yükselmelere bağlı klinik bulgular ortadan kalkar.

Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları

Bilinmiyor: Tetani, kramp
Kalsiyuma göre fazla fosfor verilmesi, hipokalsemiye bağlı olar4k tetani, kramp ve adale eksi t ab i lite s inin artışına yol açabilir.

Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar:

Bilinmiyor: Ateş yükselmesi, enjeksiyon yerinde enfeksiyon, venöz troıfıboz ve hipervolemi*.
* Çözeltinin uygulama tekniğine bağlı yan etkiler
Çözeltiye eklenen iyonlardan birinin fazlalığı ya da eksikliğinde çeşitli belirtiler olabilir. Bu nedenle kan elektrolitleri sık kontrol edilmelidir.
Yan etkiler geliştiğinde infüzyon hemen kesilmeli, hasta yeniden değerlendirilmedi, uygun tedavi önlemleri alınmalı ve gerekli görüldüğünde incelenebilmesi için artap çözelti saklanmalıdır.

4.9. Doz aşımı ve tedavisi

Parenteral sıvı tedavisi sırasında hastada aşırı sıvı ya da solüt yüklenmesi olursa durumu yeniden değerlendirilerek uygun tedavi yapılmalıdır.

5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLER

5.1. Farmakodinamik özellikler

FarmakoterapÖtik grubu: Parenteral beslenme çözeltileri ATC kodu: B05BA01
PF NEPHRİCAMİNE, kristalize esansiyel amino asitler ve histidin içeren, steril, ap^irojen bir çözeltidir. Çözeltinin 250 mFsi organizmaya verildiğinde, Rose tarafından önerilen günlük
esansiyel amino asitleri ve üremik hastalarda, esansiyel amino asit olarak katyul edilen
ji
histidinden 625 mg sağlar. Çözeltinin 250 ml'si 14 gram amino asit ve 10 gran} proteine eşdeğer miktarda 1.6 gram azot içerir. jl
Enerji kaynağı olarak kullanılacak hipertonik dekstroz çözeltilerinin yanısıra, elektrolitler, vitamin ve minerallerle desteklenerek uygulanan PF NEPHRİCAMİNE. böbrek haftalarında,





Hayvanlar üzerinde yapılan deneysel araştırmalarda elde edilen sonuçlara görej, kalorik maddelerle birlikte organizmaya verilen esansiyel amino asitler, yıkıntı ürünlerinden oluşan üre azotunun, yeni sentez edilen amino asitlerin bünyesine girmesini kolaylaştırmaktadır.
Geri dönüşlü akut böbrek yetmezliğinde bulunan ve böbrek dışı komplikasyonları sınırlı düzeyde kalmış hastalarda. PF NEPHRİCAMİNE ve hipertonik dekstroz uygulayımından sonra, serumdaki kreatinin düzeylerinin hızla azalması, tedaviye bağlı olarak, bu pastalarda böbrek fonksiyonlarının daha erken bir dönemde başlayabileceğini göstermektedir. PF NEPHRİCAMİNE ve hipertonik dekstroz çözeltisi, hastalara gerekli besinsel desteği sağlamanın yanısıra, biyokimyasal iyileşmeyi ve böbrek fonksiyonlarının dana erken başlamasını kolaylaştırarak, akut böbrek yetmezliğindeki morbiditeyi azaltır.
bb
Parenteral beslenme sırasında, lizin asetattan kaynaklanan asetat iyonlarının, solunum fonksiyonları normal olduğu sürece, net asit-baz dengesini boz düşünülmektedir. Klinik gözlemler bu görüşü desteklemektedir.

PF NEPHRİCAMİNE içinde bulunan sodyum ve klorür iyonları, klinik anlam kaşıyacak miktarda değildir.

5.2. Farmakokinetik özellikler Genel özellikler:

İntravenöz olarak verilen amino asitlerin farmakokinetiği, ağız yoluyla alınan amino asitlerinkiyle temel olarak aynıdır. Ancak gıdalardaki proteinlerden gelen aminjo asitler, sistemik dolaşıma ulaşmadan önce portal venden geçerler.

Emilim:

İntravenöz yoldan uygulanan ilaçların içindeki etkin maddeler uygulamadan herden sonra maksimum plazma konsantrasyonlarına ulaşır.

Dağılım:

İntravenöz olarak uygulanan amino asitler doku absorpsiyonu ile hızla kandan uzaklaştırılırlar ve yine burada hızla metabolize edilirler (protein sentezi, oksidasyon).

Bivo transformasyon:

İntravenöz olarak uygulanan amino asitler, barsaktan emilen amino asitlere benzer ve oranda metabolize olurlar. Protein sentezindeki kullanımlarına ek olarak, art asitler metabolik yakıt olarak da kullanılmaktadır. Amino asitler deamine edil amonyum üre döngüsüne girmektedir. Amino asitin karbon atomları derhal piru CoA, asetoasetat veya sitrik asit siklusuna çevrilmektedir.

Eliminasvon:

Amino asitler protein sentezinde kullanıldıklarından alındıkları şekliyle eliniinasyona uğramazlar. Amino asit artıkları ise deamine edilerek NH^ (amonyum) - üre döngüsüne girmekte ve esas olarak idrarla atılmaktadır.

5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri

PF NEPHRİCAMİNE ile gerçekleştirilen herhangi bir

in vitroin vivo

karcıinojenez, mutajenez ya da fertilite çalışması bulunmamaktadır.

6. FARMASÖTİK BİLGİLER

6.1. Yardımcı maddelerin listesi

Glasiyal asetik asit Sodyum bisülfıt Enjeksiyonluk su

6.2. Geçimsizlikler

Bilinen herhangi bir geçimsizliği yoktur. Ancak, birlikle kullanılacak sıvı \je ilaçlar geçimsizlik yönünden değerlendirilmelidir. Çözeltiye karıştırılacak maddel^e bağlı geçimsizliğin anlaşılabilmesi için karışımın berrak olmasına dikkat edilmelidir.

6.3. Raf ömrü

24 ay.

6.4. Saklamaya yönelik özel tedbirler

Aşırı sıcaktan ve donmaktan korunmalıdır. Kullanım öncesine kadar ışıktan koruyunfı
25 °C'nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır; ancak kısa süreli olarak 40 °C olan sıcaklıklara maruz kalması ürünü etkilemez.

6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği

Ağzı kauçuk tapa ve flip-off kapakla kapatılmış 500 ml'lik vakumlu cam şişeler Setli ve setsiz olmak üzere iki formu bulunmaktadır.

6.6. Tıbbi üründen arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler

Uygulamayla ilgili ayrıntılar için Bölüm 4.2.'ye bakınız.
Kullanılmamış olan ürünler ya da atık materyaller "Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmdiği^,,, ve "Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrolü Yönetmelik'leri”ne uygun olarak imha edilmelidir.
7.

RUHSAT SAHİBİ

POLİFARMA İLAÇ SAN. ve TİC. A.Ş.
Kale Mah. Sanayi Cad. No:82 Misinli-Çorlu/TEKİRDAG Tel : (0.282) 675 14 04
Faks : (0.282) 675 14 05

8. RUHSAT NUMARASI

2014/132

9. İLK RUHSAT TARİHİ / RUHSAT YENİLEME TARİHİ

18.02.2014

10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ