KISA URUN BILGISI
1. BEŞERI TIBBI URUNUN ADI
MOPEM 1 g I.V. Enjeksiyon için Toz İçeren Flakon
2. KALITATIF VE KANTİTATIF BILEŞIMI
Etkin madde:
Her flakon 1 g anhidr meropenem'e eşdeğer 1.14 g meropenem trihidrat içermektedir.
Yardımcı madde(ler):
Yardımcı maddeler için 6.1'e bakınız.
3. FARMASÖTIK FORM
Steril enjeksiyonluk toz Beyaz veya kirli beyaz renkte toz
4. KLİNIK ÖZELLIKLER
4.1. Terapötik Endikasyonlar
MOPEM yetişkinlerde ve çocuklarda, meropeneme duyarlı tek veya birden fazla bakterinin neden olduğu aşağıdaki enfeksiyonların tedavisinde endikedir:
• Deri ve deri eklerine ait enfeksiyonlar:
Staphylococcus aureusStreptococcuspyogenes, Streptococcus agalactiae, viridans streptokoklar, Enterococcus faecalisPseudomonas aeruginosa, Escherichia coli, Proteus mirabilis, Bacteroides fragilis, ve Peptostreptokok türleri.
• İntra-abdominal enfeksiyonlar: Viridans streptokoklar,
Escherichia coli, Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa, Bacterioides fragilis, B. thetaiotaomicronpeptostreptokok
türlerinin neden olduğu komplike apendisitler ve peritonitler.
• Bakteriyel menenjit (Sadece 3 aylık ya da daha büyük pediyatrik hastalar):
Streptococcus pneumoniae, Haemophilus influenzaeNeisseria meningitidis
kaynaklı bakteriyel menenjitler.
MOPEM'in polimikrobiyal enfeksiyonların tedavisinde tek başına veya diğer anti-mikrobiyal ajanlarla kombine kullanıldığında etkili olduğu kanıtlanmıştır.
Febril nötropenisi olan yetişkin hastalardaki enfeksiyonlarda, ampirik tedavi şeklinde monoterapi veya anti-viral veya anti-fungal ajanlarla kombine edilerek kullanılır.
Nötropenili veya primer veya sekonder immün yetmezliği bulunan pediatrik hastalarla ilgili bir deneyim yoktur.
Xanthomonas maltophilia, Enterecoccus faecium
ve metisilline dirençli stafilakokların meropenem'e dirençli olduğu saptanmıştır.
4.2. Pozoloji ve uygulama şekli
Pozoloji/uygulama sıklığı ve süresi
Yetişkinler:
Tedavinin dozu ve süresi, enfeksiyonun tipine ve şiddetine ve hastanın durumuna göre belirlenmelidir.
Önerilen günlük dozlar:
- Deri ve deri eklerine ait enfeksiyonlarda: 8 saatte bir 500 mg
- Karın içi enfeksiyonlarda: 8 saatte bir 1 g
- Bakteriyel menenjitte: 8 saatte bir 2 g
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi
Pseudomonas aeuriginosa"ya
bağlı alt solunum yolu enfeksiyonu olduğu bilinen veya şüphelenilen, durumu kritik olan hastalarda MOPEM monoterapi olarak dikkatle kullanılmalıdır.
Pseudomonas aeuriginosa
enfeksiyonlarının tedavisinde, duyarlılık testlerinin düzenli olarak yapılması önerilir.
Uygulamaekli
MOPEM yaklaşık 5 dakika süren intravenöz bolus enjeksiyon ile, veya yaklaşık 15-30 dakika süren intravenöz infüzyon ile spesifik uygun takdim şekilleri ile uygulanır.
Bolus intravenöz enjeksiyonla kullanılacak MOPEM steril enjeksiy onluk su ile hazırlanmalıdır (her 250 mg meropenem için 5 ml). Bu yaklaşık 50 mg/ml'lik bir konsantrasyon sağlar. Çözünmüş solüsyonlar berrak, renksiz veya açık sarı renklidir.
MOPEM intravenöz infüzyon için uygun infüzyon sıvıları ile çözülebilir (50-200 ml). MOPEM aşağıdaki infüzyon sıvıları ile kullanılabilir:
• % 0.9'luk sodyum klorür solüsyonu,
• % 5 veya % 10'luk glukoz solüsyonu,
• % 5 glukoz solüsyonu ile % 0.02 sodyum bikarbonat,
• % 0.9 sodyum klorür ve % 5 glukoz,
• % 5 glukoz ile % 0.225 sodyum klorür solüsyonu,
• % 5 glukoz ile % 0.15 potasyum klorür solüsyonu,
• % 2.5 veya % 10 mannitol solüsyonu.
MOPEM diğer ilaçları içeren solüsyonlarla karıştırılmamalıdır.
Özel popülasyonlara ilikin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği:
Kreatinin klirensi 51 ml/dakika'dan az olan hastalarda doz aşağıda belirtildiği gibi azaltılmalıdır.
Kreatinin klirensi (ml/dakika) | Doz (500 mg, 1 g gram ve 2 gram dozlara göre) | Uygulama sıklığı |
26 - 50
| 1 birim doz
| 12 saatte bir
|
10 - 25
| 1/2 birim doz
| 12 saatte bir
|
10
| 1/2 birim doz
| 12 saatte bir
|
MOPEM hemodiyaliz ile temizlenir. MOPEM tedavisine devam edilmesi gerekli ise terapötik olarak etkili plazma konsantrasyonlarına ulaşılması için birim dozun (enfeksiyonun tipine ve şiddetine göre) hemodiyaliz işleminden sonra uygulanması önerilir.
Peritonal diyaliz uygulanan hastalarda MOPEM kullanımı ile ilgili deneyim yoktur.
Karaciğer Yetmezliği:
Karaciğer yetmezliği olan hastalarda doz ayarlaması gerekmez (Uyarılar ve Önlemler'e bakınız).
Pediyatrik popülasyon:
3 aylıktan büyük bebeklerde ve 12 yaşına kadar olan çocuklarda enfeksiyonun tipine ve şiddetine, patojenlerin duyarlılığı ve hastanın durumuna göre önerilen doz 8 saatte bir 10-20 mg/kg'dır. 50 kg'dan ağır olan çocuklarda yetişkin dozu kullanılmalıdır. Menenjitte önerilen doz 8 saatte bir 40 mg/kg'dır.
Üç aylıktan küçük bebeklerde etkisi ve tolerabilitesi saptanmadığından, bu yaşın altındaki bebeklerde kullanımı önerilmez. Karaciğer veya böbrek fonksiyonları azalmış çocuklarla ilgili deneyim yoktur.
Geriyatrik popülasyon:
Böbrek fonksiyonu normal veya kreatinin klirensi değerleri 50 ml/dakika'dan yüksek olan yaşlı hastalarda doz ayarlaması gerekli değildir.
4.3. Kontrendikasyonlar
MOPEM meropenem'e, sefalosporin grubu antibiyotiklere, penisilin ve diğer beta-laktam antibiyotiklere karşı aşırı duyarlılık gösteren hastalarda kontrendikedir.
4.4. Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
Meropenem uygulaması sırasında ciddi ve bazan fatal aşırı duyarlık reaksiyonları bildirilmiştir. Bu durum büyük bir çoğunlukla sefalosporinlere, penisilinlere ve/veya değişik alerjenlere karşı aşırı duyarlık hikayesi olanlarda ortaya çıkmaktadır. Bu nedenle meropenem tedavisine geçilmeden önce, hastanın daha önceden penisilin, sefalosporin ve diğer alerjenlere karşı aşırı duyarlık reaksiyonu gösterip göstermediği iyice araştırılmalıdır. Eğer meropeneme karşı alerjik reaksiyon oluşursa ilaç kesilmeli ve gerekli önlemler alınmalıdır.
İ.V. enjeksiyon sırasında terleme, bulantı, siyanoz gibi belirtilerin ortaya çıkması halinde enjeksiyona hemen son verilmeli veya gerekmesi halinde acil enjeksiyon kanülü yerleştirilmeli ve solunum yolunun açık kalması için gerekli önlemler alınmalıdır. Ciddi anaflaktik reaksiyonlar epinefrin ile acil tedaviyi gerektirir. Oksijen, i.v. steroidler, solunum yolunun açık tutulması gibi ek önlemler gerektiğinde tedaviye dahil edilir.
Antibiyotiklerin uzun süreli kullanımı, duyarlı olmayan mikroorganizmaların (mantarlar gibi) aşırı üremesine neden olabilir. Süperenfeksiyon belirtilerinin ortaya çıkması halinde uygun önlemler alınmalıdır.
Karaciğer hastalığı bulunan hastaların transaminaz ve bilirubin düzeyleri MOPEM kullanımı sırasında dikkatle izlenmelidir.
Diğer antibiyotiklerde olduğu gibi, duyarlı olmayan organizmaların üremesi görülebilir. Bu nedenle, her hastanın sürekli izlenmesi gerekir.
Nöbet ve diğer santral sinir sistemi yan etkileri bildirilmiştir.
Metisilin'e dirençli stafilokoklara bağlı enfeksiyonlarda kullanılması önerilmez.
Hemen hemen bütün antibiyotiklerle görülebilen ve hafif dereceden yaşamı tehdit eden dereceye kadar değişebilen psödomembranöz kolit, nadiren MOPEM ile de rapor edilmiştir. Bu nedenle antibiyotikler gastrointestinal yakınmaları, özellikle de koliti bulunan hastalarda dikkatle kullanılmalıdır.
MOPEM kullanırken diyare gelişen hastalarda, psödomembranöz kolit tanısını göz önüne almak önem taşır. Çalışmalar,
Clostridium difficile
tarafından üretilen bir toksinin antibiyotiğe bağlı kolitin başlıca nedenlerinden biri olduğunu gösterse de, diğer nedenler de göz önüne alınmalıdır.
Psödomembranöz kolit tanısının ardından terapötik önlemler hemen başlatılmalıdır. Hafif seyreden psödomembranöz kolitin tedavisi için ilaç kullanımına son verilmesi yeterlidir. Orta düzeyden ciddiye kadar olan durumlarda ise sıvı ve elektrolit ve protein desteği ile
Clostridium difficile
kolitine karşı klinik olarak etkili bir antibakteriyel ilaçla tedavi uygulanmalıdır.
MOPEM potansiyel olarak nefrotoksik ilaçlarla birlikte dikkatle kullanılmalıdır (Kullanım şekli ve doza bakınız).
MOPEM bileşiminde yardımcı madde olarak sodyum karbonat bulunmakta olup, her dozunda 90 mg (4 mmol) sodyum içerir. Bu durum, kontrollü sodyum diyetinde olan hastalar için göz önünde bulundurulmalıdır.
4.5. Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
Probenesid, aktif tübüler sekresyon için meropenemle yarışarak meropenemin böbreklerden atılımını inhibe eder. Bunun sonucunda meropenem eliminasyon yarı ömrü ve plazma konsantrasyonu artar.
Probenesid ile birlikte uygulanmayan MOPEM'in gücü ve etki süresi yeterli olduğundan MOPEM'in probenesid ile birlikte kullanılması önerilmez.
MOPEM serum valporik asit seviyelerini düşürebilir. Bazı hastalarda subterapötik seviyelere erişilebilir. Bununla birlikte potansiyel ilaç etkileşmeleri ile ilgili spesifik veri mevcut değildir.
4.6. Gebelik ve laktasyon
Gebelik kategorisi: B
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar/doğum kontrolü (Kontrasepsiyon):
MOPEM için gebeliklerde maruz kalmaya ilişkin klinik veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve/veya embriyonel/fetal gelişim ve/veya doğum ve/veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Gebelik dönemi:
MOPEM'in gebe kadınlarda kullanımına ilişkin yeterli veri mevcut değildir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar embriyonal/fetal gelişim üzerinde herhangi bir yan etki oluşmadığını göstermemektedir. Potansiyel faydalar, fetus üzerindeki potansiyel riskten fazla değil ise MOPEM gebelikte kullanılmamalıdır. Her koşulda, doktor gözetiminde kullanılmalıdır.
Laktasyon dönemi
Meropenem'in insan sütüyle atılıp atılmadığı bilinmemektedir. Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, meropenem'in sütle atıldığını göstermektedir. Emzirmenin durdurulup durdurulmayacağına ya da MOPEM tedavisinin durdurulup durdurulmayacağına/tedaviden kaçınılıp kaçınılmayacağına ilişkin karar verilirken, emzirmenin çocuk açısından faydası ve MOPEM tedavisinin emziren anne açısından faydası dikkate alınmalıdır.
4.7. Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Herhangi bir veri mevcut degildir. Ancak MOPEM'in araç ve makina kullanma yeteneğini etkilemesi beklenmemektedir.
4.8. istenmeyen etkiler
Klinik deneylerden ve pazarlama sonrası yapılan araştırmalardan elde edilen istenmeyenetkiler:
Ciddi yan etkiler nadirdir. Klinik çalışmalarda asağıdaki yan etkiler bildirilmiştir. Bunlar; çok yaygın (>1/10); yaygın (>1/100 ila <1/10); yaygın olmayan (>1/1.000 ila <1/100); seyrek (>1/10.000 ila <1/1.000); çok seyrek (<1/10.000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor) olarak sınıflandırılır.
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın:
Sepsis
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
(Pozitif direkt veya indirekt Coombs testi gelişebilir. Kısmi tromboplastin zamanında azalma olduğu bildirilmiştir).
Yaygın:
Geri dönüşümlü trombositemi Yaygın olmayan:
Anemi, hipokromik anemi, hipervolemi, eozinofili Bilinmiyor:
Lökopeni, nötropeni, agranülositoz
Bağııklık sistemi hastalıkları
Bilinmiyor:
Anjiyoödem ve anaflaksi belirtileri
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Yaygın olmayan:
Periferal ödem, hipoksi
Sinir sistemi hastalıkları
Yaygın:
Başağrısı
Yaygın olmayan:
Uykusuzluk, ajitasyon/deliryum, konfüzyon, konvülsiyon, baş dönmesi, sinirlilik, parestezi, halüsinasyonlar, uyuklama, sıkıntı, depresyon, asteni
Kardiyak/Vasküler hastalıkları
Yaygın olmayan:
Kalp yetmezliği, kalp durması, taşikardi, hipertansiyon, miyokart infarktüsü, pulmoner embolizm, bradikardi, hipotansiyon, bayılma
Solunum, göğüs bozuklukları ve mediastinal hastalıkları
Yaygın:
Apne
Yaygın olmayan:
Solunum bozuklukları, dispne, plevral efüzyon, astım, öksürükte artış, akciğer ödemi
Gastrointestinal hastalıklar
Yaygın:
Karın ağrısı, bulantı, kusma, diyare, kabızlık Yaygın olmayan:
Oral kandidiyaz, anoreksi, kolestatik sarılık, gaz birikmesi, karaciger yetmezliği, dispepsi, barsak tıkanması, gastrointestinal kanama, melanoraji, hemoperitoneum
Bilinmiyor:
Psödomembranöz kolit
Hepato-biliyer hastalıkları
Yaygın olmayan:
Serum transaminazları, alkalen fosfataz ve laktik dehidrogenazda tek başına veya kombine olarak artış; bilirubin, trombositler ve eozinofillerde artış; trombositlerde, hemoglobinde, hematokritte ve beyaz kan hücrelerinde azalma; protrombin ve parsiyal protrombin zamanında kısalma, lökositoz, hipokalemi
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın:
Deri döküntüsü, şiddetli kaşıntı, cilt ülseri, aşırı terleme Bilinmiyor:
Ürtiker, eritema multiforme, Steven-Johnson Sendromu, toksik epidermal nekroliz
Böbrek ve idrar hastalıkları:
Yaygın olmayan:
Dizüri, böbrek yetmezliği, vajinal kandidiyaz, idrar tutamama, kan üre azotunda (BUN) ve serum kreatininde artış
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilikin hastalıkları:
Yaygın:
Enjeksiyon bölgesinde enflamasyon, şok Yaygın olmayan:
Enjeksiyon bölgesinde reaksiyon, ağrı, ödem, flebit/tromboflebit Çok seyrek:
Aşırı duyarlılık reaksiyonları
Pediyatrik popülasyon:
Enfeksiyonlar ve enfestasyonlar
Yaygın:
Bakteriyel enfeksiyonlar
Gastrointestinal hastalıkları
Yaygın:
Bulantı, kusma, diyare, oral kandidiyaz, glosit
Hepato-biliyer hastalıkları
Yaygın olmayan:
Serum transaminazları, alkalen fosfataz ve laktik dehidrogenazda tek başına veya kombine olarak artış, bilirubinde artış, trombositlerde ve eozinofillerde artış, trombositlerde, hemoglobinde, hematokritte ve beyaz kan hücrelerinde azalma, protrombin ve parsiyal protrombin zamanında kısalma, lökositoz, hipokalemi
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Yaygın:
Deri döküntüsü
Böbrek ve idrar hastalıkları:
Yaygın olmayan:
Kan üre azotunda (BUN) ve serum kreatininde artış
4.9. Doz aşımı ve tedavisi
Tedavi sırasında özellikle böbrek bozukluğu olan hastalarda kazara aşırı doz oluşabilir.
Tedavi: Doz aşımı tedavisi semptomatik olmalıdır. Normal bireylerde hızla renal eliminasyon meydana gelecektir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda meropenem ve metaboliti hemodiyalizle uzaklaştırılabilir.
5. FARMAKOLOJİK ÖZELLİKLERİ
5.1. Farmakodinamik özellikleri
Farmakoterapötik grup: Diğer beta laktam antibakteriyel (karbapenem grubu) ilaçlar ATC kodu: J01DH02
Meropenem, geniş spektrumlu karbapenem antibiyotiktir.
Meropenem, yaşamsal önem taşıyan bakteri hücre duvarı sentezini durdurarak bakterisit etki gösterir. Bakteri hücre duvarından kolayca penetre olarak 'Penisilin Bağlayıcı Proteinlere (PBP) ulaşır. Minimum bakterisit konsantrasyonları çoğunlukla minimum inhibitör konsantrasyonları ile aynıdır. Bakteri testlerinin % 6'sında, MBC:MIC oranları 2 veya daha azdır.
Meropenem duyarlılık testlerinde stabildir ve bu testler normal rutin metodlarla yürütülebilir. İn-vitro testler meropenemin çesitli antibiyotiklerle sinerjik etkili olduğunu göstermiştir.
In-vitro ve in-vivo testlerle meropenemin post-antibiyotik etkili olduğu tespit edilmiştir.
Meropenemin invitro antibakteriyel spektrumu klinik olarak önemli olan gram pozitif ve gram negatif, aerobik anaerobik bakteri suşlarının büyük bir kısmını kapsar.
Antimikrobiyal aktivitesi:
Aerobik ve fakültatif Gram pozitif mikroorganizmalar
Enterococcus faecalis
(Vankomisin'e dirençli suşlar hariç)
Staphylococcus aureus
(beta laktamaz ya da beta laktamaz üreten metisilin'e duyarlı suslar)
Streptococcus agalactiae
Streptococcuspneumoniae
(Penisiline duyarlı suşlar)
Streptococcus pyogenes Viridans streptokoklar
Aerobik ve fakültatif Gram negatif mikroorganizmalar
Escherichia coli
Haemophilus influenzae
(beta laktamaz ya da beta laktamaz üreten)
Klebsiella pneumoniae Neisseria meningitidis Pseudomonas aeruginosa Proteus mirabilis
Anaerobik mikroorganizmalar
Bacteroides fragilis Bacteroides thetaiotamicron Peptostreptokok türleri
Aşağıdaki mikroorganizmaların en azından % 90'ının in vitro MIC değerinin, meropenem için öngörülen duyarlılık kırılma noktasından daha az veya buna eşit olduğuna dair kanıtlar mevcuttur. Bununla beraber meropenem'in bu mikroorganizmalara bağlı gerçekleşen klinik enfeksiyonları tedavi etmedeki güvenirliği ve etkinliğine dair yeterli ve iyi kontrollü çalışmalar henüz yayınlanmamıştır.
Aerobik ve fakültatif gram-pozitif mikroorganizmalar
Staphylococcus epidermidis
Aerobik ve fakültatif gram negatif mikroorganizmalar
Acinetobacter species Aeromonas hydrophila Campylobacter jejuni Citrobacter diversus Citrobacter freundii Enterobacter cloacae
Haemophilus influenzaeHafnia alvei Klebsiella oxytoca
Moraxella catarrhalis
(beta laktamaz ve non-beta laktamaz üreten suşlar)
Morganella morganii Pasteurella multocida Proteus vulgaris Salmonella species Serratia marcescens Shigella species Yersinia enterocolitica
Anaerobik mikroorganizmalar
Bacteroides distasonis Bacteroides ovatus Bacteroides uniformis Bacteroides ureolyticus Bacteroides vulgatus Clostridium difficile Clostridium perfringens Eubacterium lentum Fusobacterium species Prevotella bivia Prevotella intermedia Prevotella melaninogenica Porphyromonas asaccharolytica Propionibacterium acnes
5.2. Farmakokinetik özellikler Genel Özellikler
Emilim:
MOPEM'in sağlıklı deneklerde, tek dozunun 30 dakikalık intravenöz infüzyonu sonucu doruk plazma seviyeleri; 250 mg doz için 11 ^g/ml, 500 mg için 23 ^g/ml ve 1 gram için 49 ^g/ml civarındadır. Buna rağmen uygulanan doz ile hem Cmaks hem de EAA arasında kesin bir farmakokinetik orantı yoktur. Ayrıca 250 mg ile 2 gram doz aralığında plazma klirensinde 287 ml/dk'dan 205 ml/ dk'ya bir düşüş gözlenmiştir.
MOPEM'in sağlıklı deneklerde 5 dakikalık intravenöz bolus enjeksiyon ile uygulanması sonucu doruk plazma seviyeleri 500 mg doz için 52 ^g/ml ve 1 g.lık doz için 112 ^g/ml'dir. 500 mg'lık IV doz uygulamasından 6 saat sonra meropenem plazma seviyeleri 1 ^g/ml veya bunun daha altındaki değerlere düşmüştür.
Dağılım:
Meropenemin plazma proteinine bağlanması % 2 civarındadır.
Meropenem, bakteriyel menenjiti olan hastaların beyin-omurilik sıvısı da dahil olmak üzere, vücut sıvılarının ve dokularının çoğuna iyi penetre olur ve bakterilerin çoğunu inhibe etmek için gerekenden yüksek konsantrasyonlara ulaşır.
Biyotransformasyon:
Meropenemin tek metaboliti mikrobiyolojik olarak inaktiftir.
Eliminasyon:
Böbrek fonksiyonları normal olan deneklerde meropenemin yarı ömrü yaklaşık 1 saattir. 12 saatte, uygulanan dozun yaklaşık % 70'i idrarla değişmeden atılır. Bu süreden sonra idrarla meropenem atılımı son derece azdır. 500 mg'lık dozun uygulanmasından 5 saat sonra meropenemin üriner konsantrasyonları 10 ^g/ml'nin üzerinde bulunmuştur. Böbrek fonksiyonları normal olan deneklerde 500 mg veya 1 gramlık dozun her 8 saatte bir uygulanması sonucu plazma veya idrarda herhangi bir birikme oluşmamıştır.
Doğrusal/Doğrusal olmayan durumlar
Çok dozlu uygulamada meropenemin farmakokinetik özellikleri değişmemektedir.
Hastalardaki karekteristik özellikler:
Böbrek yetmezliği:
böbrek yetmezliği olan hastalarda yapılan farmakokinetik çalışmaları, meropenemin plazma klirensinin, kreatinin klirensiyle ilişkili olduğunu göstermiştir. Böbrek bozukluğu olan hastalarda doz ayarlaması gereklidir.
Karaciğer yetmezliği:
Karaciğer hastalığı bulunan hastalarla yapılan farmakokinetik çalışmalar, karaciğer hastalığının meropenemin farmakokinetiğini etkilemediğini göstermiştir.
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklarla yapılan çalışmalar, meropenemin çocuklardaki
farmakokinetiğinin yetişkinlere benzer olduğunu göstermiştir. 2 yaşın altındaki çocuklarda, meropenemin eliminasyon yarı ömrü yaklaşık 1.5-2.3 saattir ve farmakokinetiği 10-40 mg/kg arasındaki doz sınırında doğrusaldır.
Geriyatrik popülasyon:
Yaşlılarda yapılan farmakokinetik çalışmalar, meropenemin plazma klirensinde yaşla birlikte azalan kreatinin klirensiyle ilişkili bir azalma olduğunu göstermiştir.
5.3. Klinik öncesi güvenlilik verileri
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar meropenemin böbrekler tarafından iyi tolere edildiğini göstermektedir. Bu çalışmalarda meropenem sadece yüksek doz düzeylerinde (500 mg/kg) nefrotoksik etkiler göstermiştir. Merkezi sinir sistemi üzerinde sadece 2000 mg/kg'dan daha yüksek dozlarda, farelerde konvülziyon ve köpeklerde kusma gözlenmiştir. Uygulanan 5 testte herhangi bir mutajenik potansiyel; fareler ve maymunlarda olası en yüksek dozlarda yapılan çalışmalarda, üretkenlik ve teratojenik toksisiteye ilişkin bir kanıt bulunamamıştır.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar sırasında, genç hayvanlarda, yetişkin hayvanlara göre meropeneme artan bir duyarlık görülmemiştir.
6. FARMASÖTIK ÖZELLİKLERİ
6.1. Yardımcı maddelerin listesi
Susuz sodyum karbonat
6.2. Geçimsizlikler
Geçimlilik araştırmaları bulunmadığından bu tıbbi ürün diğer ilaçlarla karıştırılmamalıdır.
6.3. Raf ömrü
24 ay
6.4. Saklamaya yönelik özel uyarılar
25°C'nin altındaki oda sıcaklığında saklanmalıdır.
Taze hazırlanmış çözeltilerin kullanılması önerilir; bununla birlikte ürün sulandırıldıktan sonra oda sıcaklığında (25°C) veya buzdolabında (5°C) saklanabilir.
Ürün dondurulmamalıdır.
Rekonstitüsyon ve/veya ilk açılıştan sonraki saklama şartları ve süresi:
Seyreltici
Enjeksiyonluk su
Asağıdaki IV çözeltilerde hazırlanmışolanlar (1-20 mg/ml)_
% 0.9 Sodyum klorür
% 5 Glukoz
% 10 Glukoz
% 5 Glukoz ve % 0.225 Sodyum klorür
% 5 Glukoz ve % 0.9 Sodyum klorür
% 5 Glukoz ve % 0.15 Potasyum klorür
Normosol M (% 5 Dekstroz'da)
% 2.5 Mannitol intravenöz infüzyon
% 10 Mannitol intravenöz infüzyon
% 5 Glukoz ve % 0.02 Sodyum bikarbonat
intravenöz infüzyon
_
Stabil kald | ıı saatler |
25°C | 5°C |
2 saat
| 12 saat
|
|
|
4 saat
| 24 saat
|
1 saat
| 4 saat
|
1 saat
| 2 saat
|
2 saat
| 4 saat
|
1 saat
| 4 saat
|
1 saat
| 6 saat
|
1 saat
| 8 saat
|
2 saat
| 16 saat
|
1 saat
| 8 saat
|
1 saat
| 6 saat
|
6.5. Ambalajın niteliği ve içeriği
Türü: Tip-I kauçuk tıpa ve üzerinde alüminyum flip-of kapak ile kapatılan tip-III cam flakon Takdim şekli: 1 adet cam flakon/kutu
6.6. Beşeri tıbbi ürünlerden arta kalan maddelerin imhası ve diğer özel önlemler
Her flakon tek kullanım içindir. Kullanımdan artan kısım olursa atılmalıdır. Kullanılmamış ilaç ürünleri ya da atık materyaller “Tıbbi Atıkların Kontrolü Yönetmeliği” ve “Ambalaj ve Ambalaj Atıklarının Kontrol Yönetmeliği”ne uygun olarak imha edilmelidir. Çevreyi korumak amacıyla kullanılmayan MOPEM şehir suyuna veya çöpe atılmamalıdır. Herhangi bir kullanılmamış ürün veya atık materyal lokal gereksinimler doğrultusunda imha edilmelidir.
7. RUHSAT SAHİBİ
TÜM-EKİP İLAÇ AŞ.
İstanbul Tuzla Kimya Organize Sanayi Bölgesi
Melek Aras Bulvarı Aromatik Cadde
No:55 34956
Tuzla/ İSTANBUL
Tel. no : 0216 593 24 25
Faks no: 0216 593 31 41
8. RUHSAT NUMARASI
229/74
9. İLK RUHSAT TARİHİ/RUHSAT YENİLEME TARİHİ
İlk ruhsat tarihi: 21.02.2011 Ruhsat yenileme tarihi:
10. KÜB'ÜN YENİLENME TARİHİ:
